Hulde aan de voedselbank Oldambt!

Natuurlijk behoort zo'n rijk land als Nederland zich te schamen voor het fenomeen voedselbank. Iedereen zou om te beginnen voldoende inkomsten moeten hebben om menswaardig rond te kunnen komen. Een gegarandeerd basisinkomen voor iedere Nederlander, zoals GroenLinks dat landelijk al jaren bepleit, is dan ook zo'n slechte gedachte nog niet. Dat de verschillen tussen rijk en arm in Nederland steeds groter zijn geworden en nog steeds verder toenemen is een regelrechte schande. Dat de koek op een andere wijze onder de mensen verdeeld moet gaan worden behoeft dan ook geen betoog.

Zolang rechts Nederland echter de touwtjes stevig in handen heeft en bezuiniging op bezuiniging stapelt, die vooral de kwetsbaren in onze samenleving treffen, zal de gewenste en broodnodige inkomensherverdeling er nooit gaan komen. Zolang mensen aan de onderkant van de samenleving in een uitzichtloze schuldenproblematiek, ten prooi blijven vallen aan het asociale incassobeleid van de overheid en dito gerechtsdeurwaarders, worden gehele gezinnen, tegen de verdrukking in, in een situatie gebracht waarbij zij het hoofd niet meer boven water weten te houden. Zien we dan ook nog de stijgende werkeloosheid door de huidige crisis en een reïntegratie-beleid waarbij de groeiende groep uitkeringsgerechtigden zonder toekomstperspectief worden gedwongen werkzaamheden te verrichten met behoud van hun uitkering, veelal ook nog regulier werk waarbij niet zelden een andere werknemer uit zijn baan wordt verdrongen, dan is de uiteindelijke conclusie dat de groep die niet meer rond weet te komen alsmaar omvangrijker wordt.

Oog hebben voor deze groeiende groep kwetsbaren en haar beschermen tegen de steeds moeilijker wordende omstandigheden, daarvan mag je van de huidige regeringen niets verwachten, want zo is het uiteindelijk al jaren. Tegen die achtergrond is het lovenswaardig dat er in de loop der jaren initiatieven zijn ontstaan vanuit de bevolking zelf, die er voor gezorgd hebben dat medeburgers die in een schrijnende situatie van armoede verkeren, wekelijks kunnen rekenen op een voedselpakket. Nogmaals dat dit moet is niets om trots over te zijn. Dat er echter vrijwilligers zijn die zich wekelijks inspannen om via een voedselbank toch deze kwetsbare groep van etenswaren te voorzien dat is te prijzen. Zo is ook het onbaatzuchtige werk van de voedselbank Oldambt te prijzen. Wekelijks zetten zij zich in om honderden gezinnen met een luisterend oor en een voedselpakket bij te staan in hun situatie. Een situatie waarbij de overheid het al jaren laat afweten.

Natuurlijk wil je ook kwalitatief goed voedsel ter beschikking stellen, zodat je de garantie kunt geven dat hetgeen je verstrekt nog veilig gebruikt kan worden. Daarvoor doe je als team vrijwilligers vervolgens je best om hygiënisch te werken en de om de bederfelijke voorraad verantwoord te koelen of in te vriezen. Als dan die inspanning leidt tot het behalen van een uniek certificaat in voedselbankenland dan heb je als team reden om daar even met elkaar bij stil te staan. Een met zweet behaalde mijlpaal die een hapje en een drankje onder elkaar waard is. Ook nog zelf bekostigd, wat kan daar nu mis mee zijn?