Dubieuze grondtransacties Blauwestad

Op zaterdag 29 mei 2010 bracht het journalistieke onderzoeksprogramma Argos van de gezamenlijke omroepen VARA en VPRO een uitzending die grotendeels ging over mogelijke dubieuze grondtransacties in de Blauwestad. In deze uitzending werd melding gemaakt van de ware reden waarom de Publiek Private Samenwerking (PPS) tussen de Provincie Groningen en de laatst overgebleven marktpartij Koops in 2009 tot een knallend einde is gekomen. Anders dan naar buiten is gebracht lag er vermoedelijk een geslepen constructie binnen bouwconcern Koops aan ten grondslag, waarbij gronden van de provincie werden overgenomen door Koops en ondergebracht in een speciaal daartoe opgezette ontwikkelingsmaatschappij binnen het concern. Contractueel heeft Koops zich inderdaad ook verplicht tot de afname van kavels voor een bedrag van 10 miljoen euro per jaar (10 jaar lang), om deze kavels vervolgens bebouwd weer door te verkopen aan de eindgebruikers, in casu de particulieren welke een woning willen aankopen. Het intern doorsluizen van de gronden naar een andere daartoe opgezette BV binnen Koops was niet afgesproken. Dat deze gronden naar de eigen ontwikkelingsmaatschappij werden doorgezet tegen prijzen welke onder de kostprijs lagen en zonder hierbij rente te berekenen maakt de boel, volgens oud-gedeputeerde Calon nogal dubieus, omdat daarmee onvoldoende waarde in de holding werd gecreëerd om nog langer aan de aankoopverplichting voor de komende jaren te kunnen voldoen. In het ergste geval had men de ontwikkelingsmaatschappij kunnen laten ploffen, waarbij de gronden inmiddels van de provincie waren vervreemd.


Juist om te verkomen dat er dubieuze grondtransacties zouden gaan plaatsvinden had de provincie een waarborg ingebouwd in het samenwerkingscontract met de private partners, waarbij van de concept grondtransactieovereenkomst een exemplaar door het notariskantoor ter inzage naar de provincie moest worden gestuurd. Er gold dan een periode van een week, waarbij eventueel bezwaar gemaakt kon worden tegen de voorgenomen transactie. In het geval van de verkoop van 2 kavels (waarde 4 miljoen euro) in de zomer van 2008 heeft deze procedure volgens Argos niet gewerkt, omdat het notariskantoor de grondaankoop heeft laten passeren zonder de provincie hiervan, middels de conceptovereenkomst, hiervan op de hoogte te stellen. Een tweede transactie van 4 kavels met een waarde van 30 miljoen euro zou op dezelfde wijze zijn overgegaan, ware het niet dat de provincie hier op tijd lucht van heeft gekregen en alsnog het concept van de transactieovereenkomst heeft opgeëist, welke inderdaad alsnog is toegestuurd, echter wel met een neerwaartse bijstelling van de grondprijzen voor deze kavels. Dat het notariskantoor op een dergelijke wijze, tegen de gemaakte contractuele afspraken in zo heeft gehandeld is laakbaar te noemen en doet zeker afbreuk aan de goede reputatie van dit gerenommeerde kantoor. Het feit dat het zo gelopen is werd afgedaan als een fout en de daarbij betrokken medewerker is inmiddels ontslagen.

Maar handelde het notariskantoor nu echt zo stom of was er wellicht sprake van opzet. Opmerkelijk hierbij is nog te vermelden dat de opdrachtgever van de transacties de directeur van de Blauwestad BV is geweest. Deze functionaris werd voor de helft van zijn salaris betaald door de provincie Groningen en voor de andere helft door de private marktpartij Koops. Dat het vertrek van deze directeur, anders dan naar buiten is gebracht, te maken heeft gehad met “grondtransacties” blijkt kennelijk uit notulen van besloten vergaderingen binnen de provinciale staten en waarover Argos beschikt. Al met al een merkwaardige gang van zaken, indien de inhoud van het programma waar mocht blijken te zijn. De econoom Heertje die, ere wie ere toekomt, door de statenfractie van de SP is benadert om het project Blauwestad te volgen, spreekt zelfs dat er naar zijn oordeel genoeg aan de hand is om justitie hierin te gaan betrekken en daar kan ik het gelet op de noodzakelijke transparantie binnen het openbaar bestuur alleen maar van harte mee eens zijn. Tenslotte praten we over 100 miljoen euro overheidsgeld dat de provincie tot nu toe in het Blauwestad project heeft gestoken. Inmiddels is de Publiek Private Samenwerking zoals gezegd definitief beëindigd en is er nu sprake van een Publiek Publieke Samenwerking, waarin de provincie en de gemeente Oldambt samen met elkaar optrekken. Ook hierbij is het noodzakelijk om politiek scherp te blijven.

Beluister de uitzending van Argos hier nog eens rustig op je gemak.

Blauwestad, duizend bloemen bloeien....

Op de website van de SP afdeling in het Oldambt kwam ik een artikel tegen over de Blauwestad, dat vorige week (21 mei 2010) geplaatst werd. In dit artikel geeft de SP aan dat het loslaten van het oude concept (kwalitatief hoogwaardige woningbouw) in hun ogen de oplossing is om een nieuwe impuls te kunnen geven aan de ontwikkeling van dit gebied. De SP stelt dat het Oldambstermeer is aangelegd met gemeenschapsgeld en dat het daarom niet legitiem is om een kleine groep rijken hiervan het voordeel te laten genieten.


Vanuit mijn rood kloppend hart zou ik impulsief geneigd zijn om het daar mee eens te zijn, echter mijn gezond verstand zegt mij dat dit wel erg simpel geredeneerd zou zijn. Ook ik zie uiteraard tegenvallende kavelverkopen in de Blauwestad en ook ik heb er altijd een hard hoofd in gehad om te geloven dat de welgestelden uit het westen van het land naar Oost Groningen zouden gaan verhuizen om hier te komen rentenieren. Tot zover geen verschil.
Toch zie ik, in tegenstelling tot de inhoud van het SP artikel, een cruciale noodzaak om in de geest van het oude concept door te gaan met het ontwikkelen van het gebied. Immers door nu het hoogwaardige kwaliteitslabel van het project af te halen en sociale woningbouw in de Blauwestad toe te staan wordt rechtstreeks de concurrentie aangegaan met de overige dorpen en kleine kernen binnen het Oldambt. Het niet denkbeeldige gevaar bestaat dat binnen het Oldambt een ongewenste interne verhuisbeweging op gang wordt gebracht vanuit deze dorpen en kernen en Winschoten naar de Blauwestad, waardoor de leefbaarheid nog zwaarder onder druk komt te staan. Volgens mij moet het in het huidige tijdsgewricht met krimp juist andersom gaan werken.

Het blijft ongewijzigd nodig, om volgens de oorspronkelijke opzet, de ring van dorpen om het Oldambstermeer heen, in economisch opzicht volledig mee te laten profiteren van de komst van de woningen in het duurdere segment in de Blauwestad. De kracht voor de aanliggende dorpen en kernen zit hem in de afhankelijkheidsrelatie met de bewoners van de Blauwestad die voor hun boodschappen aangewezen zijn op de supermarkt in Beerta, Finsterwolde, Midwolda en Scheemda, voor het schoolbezoek van de kinderen afhankelijk zijn van de (dorps)scholen in de directe omgeving en zich ook verbonden zullen gaan voelen met het verenigingsleven in de buurt. Het zou overigens ook niet fair zijn tegenover de huidige bewoners van de Blauwestad, die als pioniers hun nek hebben uitgestoken en geïnvesteerd hebben in het gebied, onder de verkoopbelofte dat er een hoogwaardig kwalitatief woongebied zal worden gerealiseerd. Er zou in mijn ogen dan ook sprake zijn van misleiding als de kwalititeit nu naar beneden wordt bijgesteld.

Naar mijn mening moet er in de Blauwestad ruimte worden gegeven aan kwalitatief hoogwaardige huurwoningen in de vrije sector (geliberaliseerde huurmarkt), omdat juist binnen de gemeente Oldambt, hiervan nagenoeg geen woningen aanwezig zijn. Ook biedt een wijkje (experimentele) duurzame woningbouw, waarbij energie neutraal gebouwd wordt of zelfs op een wijze waarbij energie terug wordt geleverd aan het net een prima uitdaging om de in het slop zittende ontwikkeling van de Blauwestad weer ten goede te keren. Dat lijkt mij persoonlijk een beter toekomstperspectief voor de Blauwestad dan de non-oplossing die wordt voorgesteld in het artikel van de SP.

Drill Baby, Drill.....

Hieronder een update van foto's over de gevolgen van de olieramp met het platform Deepwater Horizon in de Golf van Mexico. Inmiddels heeft de olie de kust van Louisiana bereikt. De beelden spreken voor zich. Klik op de foto's voor een vergroting


Een met olie besmeurde libelle (Garden Island Bay - Louisiana)

Een Bruine Pelikaan, eveneens besmeurd met olie
(Bataria Bay LA - 22-05-2010)

Nog triestere foto van een Bruine Pelikaan.
(Barataria Bay LA 23-05-2010)

Laars van een Greenpeace medewerker, omgeving Venice LA

Een met olie verontreinigde krab passeert een drup olie op het strand

Olieslachtoffer op Grand Isle LA

Stervende vogel in de mangrove van Barataria Bay LA
(23-05-2010)

Het door olie verontreinigde strand van Grand Isle
bij opkomende zon. (23-05-2010)

De Vries, Driewerf niet slim....

Niemand krijgt garantie op zijn of haar relatie. Soms zijn dingen niet anders en kan afscheid nemen ook een vorm van houden van zijn. Kennelijk was het vuur en de passie in de relatie van Jack de Vries - Staatssecretaris van Defensie - en zijn vrouw tot aan het dieptepunt gedaald. Drukke baan, nooit thuis en te weinig aandacht voor het priveleven, het is een valkuil die bij maatschappelijk (over)actieve mensen altijd op de achtergrond aanwezig is.

Hoewel het bovenstaand mechanisme voor de staatsecretaris ongetwijfeld hetzelfde is geweest, ligt het in het geval van de Vries en zijn jongere adjudant(e) toch maatschappelijk allemaal iets anders. De Vries had zich wellicht beter bewust moeten zijn van het feit dat zijn positie met zich meebrengt dat hij "publiek" bezit is. Hij had zich kunnen realiseren dat alles wat hij doet een bepaalde nieuwswaarde heeft. Dat geldt zelfs voor een lokaal politicus in relatie tot het plaatselijk "suffertje", dat ook op zijn tijd een primeurtje niet schuwt. Als voormalig adviseur en spindokter van de minister-president had hij dat kunnen weten. Dat is ronduit niet erg slim te noemen.


De Vries vertegenwoordigd het CDA, een partij die het gezin als de hoeksteen van onze samenleving ziet. Vreemd gaan is het niet kunnen weerstaan van de verleiding, hetgeen in de bijbel wordt beschreven in het Oude Testament, alwaar de slang in het paradijs Eva van de verboden appel laat proeven. Ook de Vries kon de verleiding van de aangeboden "verboden vrucht" niet weerstaan en dat druist regelrecht in tegen de christelijke moraal, welke bij grote delen van het electoraat van het CDA nog erg belangrijk wordt gevonden. In verkiezingstijd brengt het "nieuws van de Vries" dan ook ongetwijfeld schade toe aan het onkreukbare en degelijk veronderstelde imago van de CDA politici. Ook vanuit dit gezichtspunt is de ondoordachte buitenechtelijke liefdesrelatie van de Vries niet slim te noemen.

Binnen het Ministerie van Defensie, waar de Vries, op minister Eimert van Middelkoop na, het hoogste ambt vervult, geldt dat in het geval van een relatie tussen twee medewerkers daarvan melding bij een meerdere wordt gemaakt. Het is de vraag of de Vries, deze regel wel op zichzelf heeft toegepast. Alleen de minister kan hier mogelijk het antwoord op geven maar indien er geen melding heeft plaatsgevonden, waarvan ik denk dat de kans daarop redelijk groot is, dan kan dit een mogelijke gezagsondermijnende werking hebben op de aan hem ondergeschikte ambtenaren. De Vries had zich moeten realiseren dat hij ook hierbij een voorbeeldfunctie vervult. Ook dit is wederom niet slim te noemen, waarmee een driewerf "niet slim" op hem van toepassing is.

Onderwijl verklaart de bestuurlijke en politieke top dat de Vries, ondanks deze affaire volledig het vertrouwen geniet van het CDA. Degene die echt een oordeel kan geven over de betrouwbaarheid van "onze" staatssecretaris van Defensie, lijkt mij op dit moment sneu genoeg, helaas zijn gewezen echtgenote.

The Deepwater Horizon Oil Spill: Overzicht

Hieronder zijn enkele foto's geplaatst van de gevolgen van de olieramp met het platform Deepwater Horizon in de Golf van Mexico. De foto's zijn overgenomen van een nieuwssite uit Boston. Met dank aan de Twitteraars welke mij hier opmerkzaam op maakten. Klik op de foto's voor een vergroting


Oliebestrijding voor de kust van Louisiana met een Basler 67-BT vliegtuig. Datum: 5 mei 2010

Luchtfoto van de olievervuiling in de Golf van Mexico. Datum: 6 mei 2010

Gecontroleerde branden van de olie op het wateroppervlak
van de Golf van Mexico. Datum: 6 mei 2010

Sleepboot te midden van de olieslik in de Golf van Mexico. Datum: 6 mei 2010

Een door olie verontreinigde vogel vecht voor zijn leven tegen de vervuilde zijde van een bevoorradingsschip in de Golf van Mexico. Datum: 9 mei 2010

Een school dolfijnen zwemmen onder een laagje olie door dat op het water drijft in de Chandeleur Sound (Lousiana). Datum: 6 mei 2010

Het water van de rivier de Mississippi (links) ontmoet op deze luchtfoto het met olie vervuilde water vanuit de oceaan. Het vervuilde water heeft hier inmiddels de natuurlijke barriere van de Chandeleurs eilanden voor de kust van Liousiana gepasseerd. Datum: 7 mei 2010

Een geluk bij een ongeluk ?

'Tsjernobyl' voorkwam kernreactor Eemshaven.
Wanneer de Tsjernobyl-ramp niet was gebeurd, had de Eemshaven al tien tot vijftien jaar een kerncentrale gehad. Dat stelt George Verberg, oud-directeur Gasunie en nu o.a. lid van de Energieraad. Het Nederlands Dagblad meldt de uitlatingen van Verberg.
De kernramp in Tsjernobyl vond plaats op 26 april 1986. Het was tien dagen vóór de Tweede Kamer een beslissing over de bouw van kerncentrales zou nemen.


Het Nederlands Dagblad: ’De regering was er wel uit: in Nederland moesten twee tot vier kerncentrales worden gebouwd met elk een vermogen van 1000 megawatt. Borssele, Eemshaven en Maasvlakte kwamen hiervoor in aanmerking, waarbij de eerste twee locaties de voorkeur hadden. Alle voorbereidende werkzaamheden waren in feite ook verricht. "Ambtenaren, elektriciteitssector, industrie, toeleveranciers, kortom, iedereen stond in de startblokken’’, aldus Verberg. De Tweede Kamer was de laatste horde die moest worden genomen. In de Kamer had zich ook al een duidelijke meerderheid voor de bouw van de centrales afgetekend. "Het regeringsvoorstel zou worden aangenomen en dan was Eemshaven redelijkerwijs vestigingsplaats geweest.’’ De ramp in Tsjernobyl maakte dat het niet zover kwam. "De impact was zo omvangrijk en indringend, dat we de minister hebben geadviseerd het dossier in de ijskast te leggen. Het was op dat moment niet zinvol er verder aan te werken. Later is besloten het dossier verder ook maar onaangeroerd te laten." '

In 2008 werd plotseling de Eemshaven weer als mogelijke locatie voor een kerncentrale naar voren gebracht en dat is nog steeds zo. De geesten worden daarvoor inmiddels structureel rijp gemaakt. Dit om uiteindelijk voldoende draagvlak in de maatschappij te verkrijgen, zo wist het Dagblad van het Noorden ons te melden naar aanleiding van de discussie van een gehouden publieksenquette door deze krant ( circa 400 personen benaderd, met daaruit de conclusie dat het Noorden niet tegen kernenergie is). Ook Jacques Tichelaar (CvdK Drenthe) heeft inmiddels een duit in het zakje gedaan. Kernenergie en opslag radio-actief materiaal moet weer bespreekbaar worden, zo gaf hij in zijn nieuwjaarsrede aan. Het blijft dus oppassen geblazen, beste vrienden, waakzaamheid blijft nodig.

Wie vooruit wil dient achterom te kijken.

In Winschoten bestaan al geruime tijd plannen om een nieuw cultuurhuis te gaan bouwen. Daartoe is in het verleden een taakstellend budget door de toenmalige gemeenteraad vastgesteld en een mooi ontwerp gekozen. Inmiddels is het oude theater samen met de muziekschool al een tijdje afgebroken om op deze plek ruimte te maken voor de bouw van het nieuwe cultuurhuis. Het cultuur minnend publiek kan onderwijl naar een tijdelijk theater, dat weliswaar kleiner is, maar voldoende sfeer en uitstraling bezit om te kunnen genieten van muziekuitvoeringen en podiumkunst. Het culturele “going concern” is daarmee in het Oldambt voldoende veilig gesteld.

De wereld staat echter niet stil en ondanks dat velen denken dat de wereldse hectiek aan het periferieke leven in Groningen voorbij gaat, moeten we toch ook hier constateren dat er een financiële crisis over ons heen gekomen is, waardoor er stevige bezuinigingen boven ons hoofd zijn komen te hangen. Bovendien, en dat heeft GroenLinks in de raad altijd geroepen, blijkt de exploitatiebegroting voor het nieuwe cultuurhuis niet realistisch te zijn opgesteld. Teveel rooskleurige aannames, ik hoor het onze fractievoorzitter Karel Kötz nog zeggen. Een onderzoek van de Ommelander Rekenkamer bevestigde dat beeld en nu er na de herindelingsverkiezingen van november 2009 een nieuw college is geïnstalleerd, en deze nog eens zorgvuldig heeft laten kijken naar de financiële onderbouwing, blijkt toch echt dat er een dekkingstekort bestaat van 3,5 tot 5 miljoen euro. Ondanks deze constatering is het college van mening dat het nieuwe cultuurhuis er moet komen en daar ben ik het van harte mee eens.

De vraag is; hoe nu verder? Het college heeft aan de raad een verzoek gedaan om de tijd tot uiterlijk 1 september a.s. te mogen benutten om voorstellen te kunnen formuleren ten aanzien van eventuele aanpassingen, versomberingen of alternatieven op het oorspronkelijke concept. Uiteraard zijn deze inspanningen er opgericht om alsnog een volwaardig cultuurhuis inclusief een evenementenhal te kunnen gaan bouwen, binnen het taakstellend budget. Dat lijkt mij een verstandige zet, want uiteindelijk moet “Bruin” het wel kunnen blijven trekken.

Vanuit het begin van de tachtiger jaren (vorige eeuw), toen ik in Lelystad woonde, weet ik mij nog de financiële problemen te herinneren van de polderstad, die door de te vroege start van de bouw van Almere (zie ik hier niet een analogie met de Blauwestad en de te vroege start van Meerstad?), een te hoog voorzieningenniveau, welke was gebaseerd op sterkere groeicijfers voor de stad maar “last but not least” ook de zelfverheffende uiting van de toenmalige stadsbestuurders door een veels te duur stadhuis (in 1980: omgerekend 24 miljoen euro) te realiseren, dat nog vele jaren als een molensteen om de nek heeft gehangen van de stad. Uiteindelijk betaald de burger hiervoor de prijs.

Dat scenario moeten we hier ten koste van alles gaan voorkomen met de voorgenomen bouw en exploitatie van ons cultuurhuis. Dat lijkt mij dan ook een prima uit te leggen verhaal in de richting van onze burgers in het Oldambt en in het bijzonder aan die van de stad Winschoten. Het dossier “Cultuurhuis” is er eentje van emotie en daar hoort naar mijn mening een transparante communicatie vanuit de politiek met onze burgers bij, opdat zij zullen begrijpen waarom er wederom over dit dossier wordt gepraat.

Belangrijke oproep: Sluit je aan, tegenstanders van CO2 opslag!

Het kan toch bijna geen toeval zijn: Een vandaag uitgebracht persbericht - klik hier voor het bewuste bericht -, waarin wordt gemeld dat alle bij CO2 opslag betrokken bestuurders in het Noorden een brief hebben ontvangen van de Ministeries van Economische Zaken (EZ) en Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieu (VROM), waarin een demonstratieproject (lees experiment) voor grootschalige CO2 opslag in de lege gasvelden wordt aangekondigd, en waarmee in feite de voorbereidingen daartoe worden opgestart en gelijktijdig een tendentieus opiniestuk in de Trouw (Lees het artikel hier), over de noodzakelijkheid van CO2 opslag en waarin “zij die dit tegen proberen te houden” een zware verantwoordelijkheid op de schouders wordt gelegd. Het “rijpen van de geesten” is mijns inziens begonnen.

Met dit feitelijke startsein rest mij, als voorzitter van de Vereniging Zuivere Energie, niets anders meer dan ons nu terdege te gaan voorbereiden op een krachtig “Nee”-geluid. De tegenstroom moet nu sterker dan ooit worden georganiseerd. Ik roep dan ook bij deze een ieder op, die zich samen met mij zorgen maakt over de ontwikkelingen ten aanzien van CO2 opslag in onze bodem, zich aan te sluiten bij de Vereniging Zuivere Energie. Dat kan heel eenvoudig door je naam, adres en woonplaats door te mailen aan ondergetekende, onder vermelding dat je ons wilt steunen in de strijd. Je ontvangt dan ter zijner tijd een verzoek van onze penningmeester om de symbolische contributie van 12 euro per jaar over te maken, maar daar is het ons nu uiteraard niet om te doen. We hebben je nu gewoon heel erg hard nodig.

Aan alle Twitteraars het verzoek om deze oproep te retweeten in jullie eigen sociale netwerk en daarbij de hashtag #NeetegenCO2 te willen gaan gebruiken. Alvast bedankt!

The Deepwater Horizon Oil Spill: Update #3

Het is natuurlijk spectaculairder om updates van de acties op en rondom het water van de Golf van Mexico te geven, maar ook de wijze waarop deze acties worden gecoördineerd en aangestuurd is wat mij betreft een buitengewoon interessant gebeuren. Gisteren hebben we weer even een kijkje in de bestuurlijke – cajun – keuken mogen hebben. Er werd wederom door het overkoepeld commando in Robert, Louisiana een persconferentie gegeven over de huidige stand van zaken van de oliebestrijdingsoperaties en de pogingen om de aanwezige olielekkages te beteugelen. De sprekers waren de Minister van Binnenlandse Zaken, Ken Salazar, de Hoofd van de Kustwacht, een afgevaardigde van BP en de Officier operationele taken Doug Suttles.
In de persconferentie werd vervolgens melding gemaakt dat er een vierde “Incident commandopost” is opgezet in Sint-Petersburg, (Florida). De overige commandoposten zijn gevestigd in Mobile, (Alabama), Houston (Texas) en Houma, (Louisiana). De overkoepelende commandopost is zoals al is vermeld in Robert, Louisiana.

BP heeft aangegeven dat zij 25 miljoen dollar beschikbaar gaan stellen aan de vier staten. Dit doet BP om het versneld uitvoeren van de rampenplannen mede mogelijk te maken.

Inmiddels is men er in geslaagd om één van de drie lekken af te kunnen sluiten. Hiertoe is het einde van de lekkende boorpijp afgesneden waarna hierover een dop is bevestigd. Het werk is verricht met behulp van op afstand bedienbare robots.


Om het grootste lek te kunnen dichten is een speciale stalen constructie gebouwd, welke over het lek op de zeebodem moet worden geplaatst. Hiertoe moet die stalen kolos op de plek des onheil worden afgezonken en met behulp van robots op de juiste plek worden neergezet. Inmiddels is een schip met de constructie aan boord onderweg naar het lek. De techniek waarbij na het plaatsten van het apparaat over het lek, het mengsel van water en olie zich vervolgens verzameld in de constructie, waarna het met behulp van een slang of flexibele pijp naar een aan de oppervlakte liggend schip wordt afgezogen, is al in ondieper water succesvol gebleken. Op een diepte van 1500 meter onder het wateroppervlakte moet het zich echter nog wel gaan bewijzen.

Inmiddels zijn er twee testen uitgevoerd om inzicht te krijgen over de inzet van chemische bestrijdingsmiddelen, welke onderwater, nog voor de olie het wateroppervlakte bereikt, hun afbrekende werking doen. Een team van ambtenaren evalueert momenteel een bredere inzet van dit instrument ter bestrijding van de uitgestroomde olie.

De komende 72 uur (waarvan tijdens het schrijven van dit artikel alweer 24 uur verstreken is) zijn worden geen schokkende verplaatsingen van de olievlek verwacht, behalve dan een gestage groei aan de randen. De wind blijft deze periode naar verwachting kalm.

Matisyahu - A gift of God

A drug addicted man, dressed as an orthodox Jew, disturbed yesterday the National World War II Remembrance Day in the Netherlands. What a fool! Here's a real orthodox Jew from New York, who makes amazing songs. Let me introduce you to Matisyahu. Click on the following link:
Matisyahu - A King with no crown

The Deepwater Horizon Oil spill: update #2

In de strijd tegen de dreigende olievervuiling op de kustlijn van 4 Gulfcoast-staten, (Louisiana, Alabama, Mississippi en Florida) wordt met name de druk in de richting van BP behoorlijk hoog opgevoerd. De Amerikanen verwachten – niet onterecht - van de oliemaatschappij dat zij er alles aan zullen doen om de 3 gedetecteerde lekken, zo snel mogelijk af te dichten. Dat vergt denkkracht, vernuftigheid en improvisatievermogen. Op dit moment wordt er druk gewerkt aan een stalen koepel die BP over het grootste lek op de zeebodem wil gaan plaatsten. Dit zou het lek dan moeten isoleren zodat de zich in de koepel verzamelende olie vervolgens kan worden opgepompt naar een daartoe geprepareerd schip. (de Discoverer Enterprise, zie foto) Een risicovolle en erg onzekere operatie, want het plaatsten van de koepel vraagt uiterste precisie en kan honderd keer mislukken omdat de zeebodem ter plaatse niet erg stevig en hard, maar juist een drassige structuur heeft. De verwachting is dat de koepel eind deze week naar de bodem kan worden afgezonken, hoewel er in de laatste berichten mogelijk sprake is van vandaag, omdat de weersomstandigheden later in de week weer ongunstiger gaan worden.


Op de vogeltrekroute (over de Golf van Mexico) van Zuid-Amerika naar Noord-Amerika – het betreft hier terugkerende overwinteraars – vindt op dit moment een grote fall-out van vogels plaats. Door uitputting, mede door de ongunstige weersomstandigheden van de afgelopen week – waar de oliebestrijdingsoperaties ook last van hebben gehad - halen veel vogels de eindbestemming niet en vallen ten prooi aan de golven van de oceaan. Op zichzelf heeft dit nieuwsfeit niets te maken met de Deepwater Horizon Oil Spill, maar geeft, naast het beeld van de onder de olie zittende watervogels aan de kustlijn, een extra negatieve druk op de vogelstand in de zuidelijke staten van Noord-Amerika


Vanuit Ohio is een speciaal onderhoudsteam van het 910 Aircraft Maintenance-Youngstown Warren Air Reserve Station, overgekomen naar Mississippi om C-130 luchtspray-vliegtuigen met chemische oplosmiddelen te ondersteunen bij hun inzet om de olie op het water vanuit de lucht te kunnen bestrijden. Onderhand moet mijns inziens ook zo langzamerhand de vraag gesteld gaan worden in hoeverre deze chemische oliebestrijding schadelijk is voor het milieu. Het moet uiteraard niet zo zijn dat het middel erger is dan de kwaal.


Ook aan de westkust van Florida bereiden de autoriteiten zich inmiddels op het ergste voor. Hier trekken meerdere instanties gezamenlijk op bij het eventueel opruimen van olie die de kust bedreigd of zal aanspoelen. Hierbij is een integraal oliebestrijdingsplan van toepassing.De instanties en organisaties die hierin samenwerken zijn oliemaatschappij BP, de US Coast Guard, en het Florida Department of Environmental Protection (DEP). Vertegenwoordigers van dit samenwerkingsverband hebben in de afgelopen dagen inmiddels overleg gevoerd met meer dan 30 leden van niet-gouvernementele milieu-organisaties, waaronder de Tampa Bay Watch, Save our Seabirds organisatie, het Sarasota Bay Estuarium Programma, de Sierra Club, enzovoort.
Kapitein Tim Close van de Amerikaanse Kustwacht –sector St.Petersburg, Florida – zegt hierover: “We vormen een robuust geïntegreerd commando, waarvan we mogen verwachten dat we de oliebestrijdingsoperaties op een efficiënte wijze kunnen gaan plannen en uitvoeren, Dee samenwerking helpt ons ook om het benodigd materieel beter te kunnen organiseren. Door deze aanpak zullen we in staat zijn om op een adequate manier te kunnen inspelen op de situatie. Uiteraard hopen we dat onze inzet tot een minimum beperkt zal blijven of nog liever helemaal niet, aldus Close” De voorspellingen zijn overigens dat de westkust van Florida de eerste 72 uur nog niet hoeft te vrezen voor een eventuele vervuiling van haar kust.

Het hek van de Dam

Op 4 mei herdenken wij ieder jaar de mensen uit het verzet en onze militairen die onder oorlogsomstandigheden het hoogste offer hebben gebracht voor onze vrijheid. Dankzij hen kunnen we nu in vrijheid leven en dat is een groot goed. Mieke en ik proberen onze kinderen deze waarde dan ook mee te geven in de opvoeding. Immers het feit dat ook deze tienergeneratie zich vrij kan bewegen in onze maatschappij, zich kunnen uitspreken zoals zij dat zelf willen en zich zelfs maatschappij kritisch mogen opstellen of tegen de stroom in mogen zwemmen, is mede te danken aan zij die bereidt zijn geweest om hun leven te geven om het juk van de bezetter af te kunnen werpen. Vrijheid is dan ook niet alleen een hoog goed maar zelfs het hoogste goed, dat we als natie met elkaar moeten blijven koesteren.

Het is dan ook onbegrijpelijk dat een enkeling, met een drugsverleden tijdens de dodenherdenking op de Dam, vanavond een heel volk in haar ziel weet te treffen, door bewust de bijeenkomst te verstoren en paniek te zaaien met tientallen (licht)gewonden tot gevolg. Iemand die zo respectloos met ons collectief verdriet durft om te gaan en de vrijheid in dit land zo durft te misbruiken, is deze vrijheid naar mijn oordeel zelf niet langer waard.

The Deepwater Horizon Oil spill: Update #1

Om bij te blijven met betrekking tot het nieuws over de grootste milieuramp in de geschiedenis, tracht ik op mijn weblog een dagelijkse verversing van de belangrijkste nieuwsfeiten van het afgelopen etmaal te geven. Hierbij de gebeurtenissen, welke zich de afgelopen dag – 3 mei 2010 – hebben afgespeeld:

President Obama heeft de secretarissen van Koophandel, Binnenlandse Zaken en Binnenlandse Veiligheid, evenals de administrator van de NOAA opgedragen om deze week wederom terug te keren naar de Golfkust. De specifieke details over hun reis zullen bekend worden gemaakt door de daarbij betrokken diensten en agentschappen, maar in ieder zullen zij de voortgang en effecten gaan monitoren van de geleverde collectieve inspanningen. Dit om de gevolgen van de olielekkage op de volksgezondheid, het milieu en de economie te kunnen gaan verminderen, Tevens zullen ze met ondernemers in gesprek gaan om de potentiële economische gevolgen van de olielekkage in de Golfkust regio te bespreken.


De regeringssecretarissen Salazar en Napolitano maar ook EPA Administrator Jackson en nog een aantal andere leden van de regering Obama hebben vandaag een gesprek gehad met Tony Hayward – de CEO - van de oliemaatschappij BP en Lamar McKay, de chairman van BP-Amerika, Het gesprek heeft plaats gevonden op het Ministerie van Binnenlandse Zaken en was er voornamelijk opgericht een update te krijgen over BP's plannen om de impact van de olievervuiling voor de getroffen Golfkust staten voorkomen dan wel te beperken. Dit gesprek is de meest recente geweest in een reeks bijeenkomsten die inmiddels hebben plaatsgevonden tussen de federale regering en de leiding van BP.


De voorspelling voor woensdag 5 mei
Op dit moment wordt er door een bestrijdingsteam een nieuwe techniek getest om olie af te breken nog voordat deze het zeeoppervlak heeft bereikt . Dit gebeurt met een op afstand bediende kleine onderzeeër, welke met een dosering van negen liter per minuut een chemisch afbreekmiddel afgeeft waardoor de olie minder aan elkaar klontert. De test verloopt met bemoedigende resultaten tot dusver. Tot op heden werd bijna 3.000 liter toegepast. De BP en het NOAA (National Ocean en Atmospferic Agency) blijven betrokken om de behaalde resultaten en de effecten van deze chemische middelen voortdurend te kunnen evalueren.

Tot op dit moment zijn er meer dan 2.000 vrijwilligers opgeleid om te assisteren bij de oliebestrijdingsoperaties. Het werven van vrijwilligers vindt ondermeer plaats via straathoekwerk, waarbij ook de lokale vissers met hun bootjes worden ingezet. Hun vaartuigen kunnen zeer nuttig worden gebruikt om de aannemers te helpen bij het uitzetten van de booms (oliewerende schermen) voor de kust.

Is investeren in krimpgebieden een zinloze exercitie?

Brakman, een in de Internationale Economie aan de Universiteit van Groningen verbonden hoogleraar, stelt in het op 1 mei verschenen weekblad “Binnenlands Bestuur” dat investeren in krimpgebieden op de lange duur zinloos is. Landelijk zal de bevolking vanaf 2035 onherroepelijk gaan dalen en dat moet ergens gaan neerslaan. De veronderstelling dat er dan ook geld moet worden gepompt in die regio’s die nu al last hebben van de bevolkingskrimp, om ze aantrekkelijker te maken en daarmee het tij te kunnen keren, is dan ook, volgens Brakman, een illusie. De huidige krimpgebieden maken deel uit van een groter geheel, een systeem van steden, welke onmiskenbaar van invloed zijn op de omgeving. Juist dit gegeven, dat door Brakman de agglomeratieschaduw wordt genoemd, wordt in de huidige opvatting om extra geld te pompen in het aantrekkelijker maken van de krimpregio, niet meegewogen. In het algemeen concentreert de bedrijvigheid zich in die gebieden die van zichzelf een aanzuigende werking hebben. Alle andere regio’s verliezen het daar in een situatie van bevolkingskrimp altijd van.

Uit onderzoek is gebleken dat, de als aantrekkelijk bekend staande gebieden zichzelf versterken. Omdat in deze aantrekkelijke gebieden uiteraard veel gebeurt willen de mensen in het algemeen, juist daar naar toe trekken, waardoor het er nog aantrekkelijker wordt. Ook bedrijven willen zich bij voorkeur daar vestigen waar het allemaal gebeurt en nemen de hogere grondprijzen en het fileleed voor lief. Daarmee onderscheiden deze gebieden zich nu éénmaal in aantrekkingskracht en hebben de andere regio’s domweg pech. Daarom is het dan ook volgens Brakman niet zinvol om extra geld te steken in die regio’s, welke nu kennelijk al niet aantrekkelijk genoeg zijn en waar de bevolkingskrimp al opgang doet.

Bovenstaande is uiteraard geen prettige boodschap voor de achterblijvers in de krimpgebieden, omdat bij het achterwege blijven van extra geld de leefbaarheid er niet beter op zal gaan worden, de voorzieningen onder druk komen te staan en de prijzen van hun woningen zullen gaan kelderen. Brakman beoogd ook niet te zeggen dat je helemaal niets meer moet doen, een slechte weg moet bijvoorbeeld gewoon worden onderhouden. Maar het is zinloos om verschillende schooltjes open te houden of ziekenhuizen. Breek er dan 4 af en zet er één goede voor in de plaats, aldus de hoogleraar.

Het is maar hoe je er tegen aan kijkt. Het principe van het indikken van de voorzieningen past in het genoemde voorbeeld van de 4 schooltjes prima in het door GroenLinks onderschreven Bredeschool concept, maar om nu in het algemeen te zeggen dat dit geen extra geld vraagt, dat gaat wel erg ver. In mijn beleving zijn er ook dan nog behoorlijke structurele investeringen benodigd, bijvoorbeeld in een fijnmazig openbaar vervoersnetwerk om juist vanuit een groter geworden gebied dat zonder voorzieningen is komen te zitten, dat ene ziekenhuis, school of winkelcentrum nog te kunnen blijven bereiken.

The Deepwater Horizon Oil Spill: de grootste milieuramp allertijden.

Op 20 april ging het met een grote explosie en de daarop volgende brand, goed mis op de Deepwater Horizon, het olieplatform van BP in de Gulf of Mexico.
Naast de vele gewonden onder de crew en niet te vergeten de 11 vermisten, waarvan je mag aannemen dat ze zijn omgekomen bij het ongeluk, strekken de gevolgen van het de explosie zich inmiddels uit tot een internationale milieuramp van ongekende omvang. Doordat de Deepwater Horizon inmiddels onder water is verdwenen en daarbij de pijpleiding tussen het aangeboorde olieveld en het platform heeft afgescheurd, komt dagelijks naar schatting 800.000 liter olie in zee terecht. De automatische afsluiters hebben kennelijk niet gewerkt, waardoor de olie ongeremd door kan blijven stromen, waarbij er in eerste instantie uit werd gegaan van een hoeveelheid van 158.000 liter olie per dag. Al ras werd de hoeveelheid bijgesteld tot de reeds genoemde 800.000 liter en sceptici zeggen dat de huidige schattingen zelfs nog te laag zouden zijn en noemen 5 miljoen liter olie per dag, De waarheid zal wel ergens in het midden liggen..De olie ligt als een deken op het wateroppervlak en breidt zich uit tot een vlek van inmiddels tienduizenden vierkante kilometers. Vier Amerikaanse staten worden rechtstreeks bedreigd, waarbij bij één van hen – Louisiana - de drab inmiddels de kustlijn heeft bereikt.



Uiteindelijk heeft president Barack Obama , na 12 dagen van onophoudelijke oil spill - hetgeen hem politiek meteen ook enorm onder druk heeft gezet -, gisteren (2 mei) een bezoek gebracht aan de getroffen zuidelijke regio om de ingang gezette oliebestrijdingsoperaties met eigen ogen te kunnen observeren. Ondertussen heeft er op hoog niveau een conference call plaatsgevonden tussen de regeringssecretarissen Janet Napolitano en Ken Salazar met de gouverneurs van de bedreigde staten, waarbij gouverneur Jindal van Louisiana zich liet vertegenwoordigen door zijn stafchef omdat Jindal zelf het bezoek van Obama moest vergezellen. Ze spraken in het bijzonder over de te nemen maatregelen om het olielek op de oceaanbodem te stoppen en de maatregen welke dienen te worden genomen om de olievervuiling op de kustlijn van hun staten te voorkomen. Daarnaast is gesproken over de wijze waarop de federale regering de door olie bedreigde zuidelijke staten kan ondersteunen. Morgen, 4 mei, wordt er aan dit eerste gesprek een vervolg gegeven




The National Ocean and Atmospheric Administration (NOAA) heeft met onmiddellijke ingang een algeheel visverbod aangekondigd voor de komende 10 dagen. Algeheel betekent in dit geval zowel voor de toeristische als de economische vissector. Het verbod geldt voor een groot gebied, welke in het bijgevoegde kaart wordt aangegeven. Inmiddels heeft de eigenaar van het verongelukte olieplatform (BP) een claimregeling voor alle gedupeerden opengesteld.

Doordat de oliebron moeilijk te bereiken is en daardoor nog onophoudelijk olie prijs geeft aan het milieu, kan deze situatie uitgroeien tot de grootste milieuramp allertijden, zelfs nog vele malen groter als de ramp met de Exxon Valdez, in de wateren van Alaska zo’n twintig jaar geleden. In de kustgebieden van de zuidelijke staten worden miljoenen vogels, waaronder pelikanen het slachtoffer gemaakt van de oil spill uit de bron van de Deepwater Horizon. Laten we hopen dat er nog een wonder mag gebeuren!

En in de hoofdrol….., het nieuwe cultuurhuis!

copyright: Atelier Pro
In Winschoten is er al lange tijd beroering bij de burgers en de plaatselijke politiek over de komst van een nieuw cultuurhuis. Een theater dat beter toegerust moet zijn op de uitvoering van de nieuwste en steeds groter wordende theaterproducties dan de inmiddels verdwenen “Klinker”, die uit de zeventiger jaren van de 20e eeuw stamde. Zoals in zoveel gemeenten waar de bouw van een nieuw theater zich aandient, is er ook bij ons helaas een wethouder op stuk gelopen. Echter niet gestruikeld door de tegenstand van de toenmalige oppositie maar door een vertrouwensbreuk met de eigen fractie in de gemeenteraad. Op landelijk niveau, zo weet ik mij nog helder te herinneren, heeft ook Ella Vogelaar hetzelfde lot moeten ondergaan. Beide hardwerkende en integere politici. Het kan dus verkeren.

De wethouder die daarna kwam was in alle opzichten een zwaargewicht. Ook al was er vanuit de raad toenemende zorg of voor het beschikbaar gestelde geld, de realisatie ook mogelijk blijkt te zijn, de wethouder was een rekentalent. De marktwerking bij de aanbesteding zou de prijs doen dalen en de op rente gezette kredieten zouden extra gelden genereren welke in combinatie met elkaar het reeds te verwachten “gat in de begroting” zou gaan dichten. Tja, zeg maar eens dat het niet zo is.

Wisseling van de wacht door de gehouden herindelingsverkiezingen en een niet al te rooskleurig toekomstperspectief door de excessieve bezuinigingenmaatregelen die ons door de financiële crisis boven het hoofd hangen, maakten een recente nieuwe herbeoordeling van de plannen nodig. Er blijkt dus inderdaad een behoorlijk tekort te zijn, maar een cultuurhuis zal er gelukkig toch gaan komen, zo geeft het college aan. De vraag is nu echter; gaan we de oorspronkelijke plannen versoberen of gaan we wellicht toch in op een particulier initiatief voor een nieuw te realiseren theater aan het water. Ook binnen onze fractie zal daar nog een standpunt over in genomen moeten worden. Het zal mij werkelijk benieuwen welke kant het nu uit gaat.