Naar aanleiding van een ingezonden brief van de heer Bolhuis in het Dagblad van het Noorden van afgelopen zaterdag 20 augustus, waarin door de briefschrijver naar voren wordt gebracht dat er door GroenLinks gezwabberd wordt ten aanzien van haar standpunt m.b.t. de locatie van het nieuw te bouwen ziekenhuis, heb ik gemeend, als lid van de GroenLinks fractie in de Gemeente Oldambt, daarop het volgende op mijn weblog te moeten gaan verduidelijken:
De fractie van GroenLinks in het Oldambt is van mening dat het ziekenhuis vooraleerst voor de gemeente Oldambt en in het bijzonder voor de stad Winschoten behouden moet blijven. Wij zien daartoe in potentie, voldoende mogelijkheden op de huidige locatie van het ziekenhuis, wellicht in combinatie met het terrein dat aan de overkant van de Stikkerlaan reeds braak ligt dan wel vrij zou kunnen komen. Dit zou tevens de ontwikkeling van de beoogde zorgboulevard aan de Stikkerlaan kunnen gaan versterken. Door in te zetten op behoud van het ziekenhuis in Winschoten wil GroenLinks voorkomen dat een dergelijke belangrijke voorziening voor deze stad verloren gaat, waarmee tevens de functie als centrumstad voor het omliggend plattelandsgebied te zeer dreigt te worden uitgehold. Binnen een gebied waar de krimp om zich heen slaat, moet juist een dergelijke neerwaartse ontwikkeling worden voorkomen. Dat het behoud van het ziekenhuis in Winschoten tevens van belang is voor de aldaar gevestigde middenstand behoeft dan ook, gelet op vorenstaande, geen nader betoog.
De Ommelander Ziekenhuis Groep stelt echter dat de huidige locatie in Winschoten om meerdere redenen niet langer geschikt is als locatie voor een nieuw te bouwen ziekenhuis en wijst, na eerder Zuidbroek, Scheemda West nu als “second best” locatie aan. De GroenLinks fractie is daar op voorhand nog niet van overtuigd maar staat wel open voor een op argumenten te voeren discussie.
Die discussie zal gebruikelijker wijze in de gemeenteraad plaats gaan vinden, waarna besluitvorming volgt op basis van weging van de argumenten. De uitkomst daarvan staat van tevoren niet vast en kan dus in voorkomende gevallen ook anders gaan uitpakken dan waar vooraf op werd ingezet. Dat kan op een afstandje wat lijken op gezwabber, maar getuigd feitelijk van een goed ontwikkeld gevoel voor politiek realisme!
zondag 21 augustus 2011
donderdag 11 augustus 2011
Tolerantie en de weigerambtenaar
“Politiek en goddienst, daarover worden de mensen het toch nooit eens”, zei mijn moeder zaliger altijd tegen mij. Waarschijnlijk om mij te behoeden, me daar ooit mee in te laten. Daar komt alleen maar ruzie van!, voegde ze er zelfverzekerd aan toe. Ik vrees dat ik haar daarin postuum gelijk moet geven.
Neem nu de ophef over de “weigerambtenaren”. De stad Groningen heeft als eerste gemeente in Nederland besloten de tijdelijke contracten van drie ambtenaren, die vanuit gewetensbezwaren, weigeren om homostellen in de echt te verbinden, niet te verlengen. Een naar mijn mening terecht besluit, omdat deze ambtenaren niet bereid zijn, om “zonder aanzien des persoon” alle geliefden met een huwelijkswens in de echt te verbinden, zelfs als deze voldoen aan alle eisen die de overheid als wetgever aan het huwelijk stelt.
Het dagblad Trouw bracht vandaag een opiniestuk waarin de auteurs* het recht op tolerantie bepleiten voor deze weigerambtenaren. Naar hun mening wezen alle trends er al op dat er een dag zou komen waarop er definitief geen ruimte meer bestaat voor trouwambtenaren die een orthodox christelijke (of joodse of islamitische) visie op het huwelijk hebben. Echter naar mijn mening klopt deze bewering gewoonweg niet. Uiteraard mogen trouwambtenaren er wel een orthodox christelijke opvatting op na houden (of een joodse of islamitische), zolang deze opvatting de uitoefening van hun beroep maar niet in de weg staat. Het niet willen uitvoeren van een opgedragen taak staat daar nogal haaks op.
Het zou toch volstrekt onacceptabel zijn, dat ik als GroenLinkser, met een politieke opvatting voor minder asfalt, tijdens de uitoefening van mijn werk bij Rijkswaterstaat zou gaan weigeren om de ombouw van de Zuidelijke Ringweg Groningen mede gestalte te gaan geven. Daar ben ik nu juist voor ingehuurd. Dat is eveneens van toepassing op een trouwambtenaar, die moet eenvoudigweg huwelijken afsluiten. Hoe simpel kan het zijn?
En dan de gevraagde tolerantie voor de weigerambtenaren. Hoe tolerant zijn de bestuurders van al die scholen met de Bijbel geweest die een homoseksuele sollicitant een baan onthouden hebben of nog erger een homoseksuele leerkracht na ontdekking de deur hebben gewezen?
Was er toen ook sprake van enige tolerantie? Ik kan mij dat helaas niet meer herinneren.
* De auteurs hebben respectievelijk een SGP en een Christenunie achtergrond.
Neem nu de ophef over de “weigerambtenaren”. De stad Groningen heeft als eerste gemeente in Nederland besloten de tijdelijke contracten van drie ambtenaren, die vanuit gewetensbezwaren, weigeren om homostellen in de echt te verbinden, niet te verlengen. Een naar mijn mening terecht besluit, omdat deze ambtenaren niet bereid zijn, om “zonder aanzien des persoon” alle geliefden met een huwelijkswens in de echt te verbinden, zelfs als deze voldoen aan alle eisen die de overheid als wetgever aan het huwelijk stelt.
Het dagblad Trouw bracht vandaag een opiniestuk waarin de auteurs* het recht op tolerantie bepleiten voor deze weigerambtenaren. Naar hun mening wezen alle trends er al op dat er een dag zou komen waarop er definitief geen ruimte meer bestaat voor trouwambtenaren die een orthodox christelijke (of joodse of islamitische) visie op het huwelijk hebben. Echter naar mijn mening klopt deze bewering gewoonweg niet. Uiteraard mogen trouwambtenaren er wel een orthodox christelijke opvatting op na houden (of een joodse of islamitische), zolang deze opvatting de uitoefening van hun beroep maar niet in de weg staat. Het niet willen uitvoeren van een opgedragen taak staat daar nogal haaks op.
Het zou toch volstrekt onacceptabel zijn, dat ik als GroenLinkser, met een politieke opvatting voor minder asfalt, tijdens de uitoefening van mijn werk bij Rijkswaterstaat zou gaan weigeren om de ombouw van de Zuidelijke Ringweg Groningen mede gestalte te gaan geven. Daar ben ik nu juist voor ingehuurd. Dat is eveneens van toepassing op een trouwambtenaar, die moet eenvoudigweg huwelijken afsluiten. Hoe simpel kan het zijn?
En dan de gevraagde tolerantie voor de weigerambtenaren. Hoe tolerant zijn de bestuurders van al die scholen met de Bijbel geweest die een homoseksuele sollicitant een baan onthouden hebben of nog erger een homoseksuele leerkracht na ontdekking de deur hebben gewezen?
Was er toen ook sprake van enige tolerantie? Ik kan mij dat helaas niet meer herinneren.
* De auteurs hebben respectievelijk een SGP en een Christenunie achtergrond.
maandag 1 augustus 2011
Doorleren is voor de elite, werkelijkheid of mythe?
Ik heb niet de slechtst betaalde baan binnen de overheid en toch slaat mij als vader van een groot gezin aan het begin van het nieuwe schooljaar de schrik steevast om het hart. Voor twee van onze kinderen kon dit jaar de vlag uit worden gestoken omdat zij met goed gevolg hun opleiding hadden afgesloten. Hartstikke mooi natuurlijk en wat waren we in mei apetrots op hen! Voor de jongste van 15, die als vroege leerling zijn VMBO kaderopleiding op het Scheepvaart & Transport College in Rotterdam heeft afgerond, is het nu zaak zijn scheepvaartopleiding in Delfzijl voort te gaan zetten. Immers, hij is gemotiveerd en wil dus graag doorleren en bovendien moet hij gewoon doorleren, omdat de wet voorschrijft dat iedere scholier minimaal een startkwalificatie op MBO 2 niveau dient te behalen. Opzich is dat een goede zaak, immers daarmee wordt het aantal jongens en meisjes, welke zonder een diploma van enige waarde de school verlaten, sterk teruggebracht. Dat is zondermeer winst voor de maatschappij als geheel*!
Omdat een scheepvaartopleiding een gespecialiseerde opleiding is, wordt deze niet standaard op iedere MBO-school gegeven en moet er dus vanaf september dagelijks 40 km gereisd gaan worden tussen Winschoten en Delfzijl en weer terug. Dat gold voor onze oudste dochter tot voor kort ook, echter die was inmiddels 18 jaar toen ze aan een studie in Groningen begon waardoor ze met haar van Rijkswege verstrekte OV-kaart keurig zonder bijkomende kosten, kon gaan reizen. R is echter te jong, waardoor wij maandelijks zo'n 150 euro neer dienen te gaan tellen voor het noodzakelijke busabonnement. Immers hij moet dan wel verplicht doorleren, wij willen hem ook graag de opleiding geven die aansluit op zijn vooropleiding en die zijn uiteindelijke dromen waar moet gaan maken. Dromen van verre kusten, exotische havens en waarschijnlijk ook heel veel mooie dames.
De boekenlijst valt op de mat. Het Noorderpoortcollege, waarvan de zeevaartschool in Delfzijl deel uitmaakt, heeft bepaald dat er voor 1152 euro boeken moeten worden aangeschaft. Aangezien het hier om een vervolgstudie gaat is de gratis verstrekking van schoolboeken niet meer van toepassing en komt de rekening dus bij ons op het stapeltje. Een schoolboekenfonds is er niet. In een begeleidende brief worden we er op gewezen dat er eveneens een overall, veiligheidsbril en schoenen, een verplichte internationale keuring en een monsterboekje aangeschaft dienen te worden. Alles bij elkaar ook nog een kleine 400 euro. Alleen al voor R moeten we in de maand augustus zo'n 1700 euro ophoesten om hem per september naar school te kunnen laten gaan.
Natuurlijk hebben we recht op kinderbijslag maar of die ruim 200 euro per kwartaal redelijkerwijze deze kosten kunnen compenseren, dat lijkt mij toch echt niet. Dan heb ik het nog niet eens over de te bestellen boeken voor G en M gehad. Die liggen er ook nog. Ik heb hier over de nodige hoofdbrekers momenteel en begrijp werkelijk niet hoe andere mensen, die het in financieel opzicht minder breed hebben als wij, dit in godsnaam kunnen rooien.
De wetgever stelt terecht dat leerlingen verplicht een startkwalificatie moeten gaan behalen maar leggen de kosten van deze maatregel, voor de groep kinderen die aan een MBO vervolgstudie beginnen en nog geen 18 jaar zijn geworden, volledig bij de ouders neer. Dat maakt dat voor een grote groep kinderen, waarvan de ouders minder draagkrachtig zijn, het doorleren weer een elitair gebeuren is geworden.
* Gekwalificeerde studenten leiden tot minder werkeloosheid, een betere spreiding van het arbeidsaanbod over de beschikbare banen en minder criminaliteit en overlast door rondhangende kansloze jongeren.
Omdat een scheepvaartopleiding een gespecialiseerde opleiding is, wordt deze niet standaard op iedere MBO-school gegeven en moet er dus vanaf september dagelijks 40 km gereisd gaan worden tussen Winschoten en Delfzijl en weer terug. Dat gold voor onze oudste dochter tot voor kort ook, echter die was inmiddels 18 jaar toen ze aan een studie in Groningen begon waardoor ze met haar van Rijkswege verstrekte OV-kaart keurig zonder bijkomende kosten, kon gaan reizen. R is echter te jong, waardoor wij maandelijks zo'n 150 euro neer dienen te gaan tellen voor het noodzakelijke busabonnement. Immers hij moet dan wel verplicht doorleren, wij willen hem ook graag de opleiding geven die aansluit op zijn vooropleiding en die zijn uiteindelijke dromen waar moet gaan maken. Dromen van verre kusten, exotische havens en waarschijnlijk ook heel veel mooie dames.
De boekenlijst valt op de mat. Het Noorderpoortcollege, waarvan de zeevaartschool in Delfzijl deel uitmaakt, heeft bepaald dat er voor 1152 euro boeken moeten worden aangeschaft. Aangezien het hier om een vervolgstudie gaat is de gratis verstrekking van schoolboeken niet meer van toepassing en komt de rekening dus bij ons op het stapeltje. Een schoolboekenfonds is er niet. In een begeleidende brief worden we er op gewezen dat er eveneens een overall, veiligheidsbril en schoenen, een verplichte internationale keuring en een monsterboekje aangeschaft dienen te worden. Alles bij elkaar ook nog een kleine 400 euro. Alleen al voor R moeten we in de maand augustus zo'n 1700 euro ophoesten om hem per september naar school te kunnen laten gaan.
Natuurlijk hebben we recht op kinderbijslag maar of die ruim 200 euro per kwartaal redelijkerwijze deze kosten kunnen compenseren, dat lijkt mij toch echt niet. Dan heb ik het nog niet eens over de te bestellen boeken voor G en M gehad. Die liggen er ook nog. Ik heb hier over de nodige hoofdbrekers momenteel en begrijp werkelijk niet hoe andere mensen, die het in financieel opzicht minder breed hebben als wij, dit in godsnaam kunnen rooien.
De wetgever stelt terecht dat leerlingen verplicht een startkwalificatie moeten gaan behalen maar leggen de kosten van deze maatregel, voor de groep kinderen die aan een MBO vervolgstudie beginnen en nog geen 18 jaar zijn geworden, volledig bij de ouders neer. Dat maakt dat voor een grote groep kinderen, waarvan de ouders minder draagkrachtig zijn, het doorleren weer een elitair gebeuren is geworden.
* Gekwalificeerde studenten leiden tot minder werkeloosheid, een betere spreiding van het arbeidsaanbod over de beschikbare banen en minder criminaliteit en overlast door rondhangende kansloze jongeren.
Abonneren op:
Posts (Atom)
