maandag 1 augustus 2011

Doorleren is voor de elite, werkelijkheid of mythe?

Ik heb niet de slechtst betaalde baan binnen de overheid en toch slaat mij als vader van een groot gezin aan het begin van het nieuwe schooljaar de schrik steevast om het hart. Voor twee van onze kinderen kon dit jaar de vlag uit worden gestoken omdat zij met goed gevolg hun opleiding hadden afgesloten. Hartstikke mooi natuurlijk en wat waren we in mei apetrots op hen! Voor de jongste van 15, die als vroege leerling zijn VMBO kaderopleiding op het Scheepvaart & Transport College in Rotterdam heeft afgerond, is het nu zaak zijn scheepvaartopleiding in Delfzijl voort te gaan zetten. Immers, hij is gemotiveerd en wil dus graag doorleren en bovendien moet hij gewoon doorleren, omdat de wet voorschrijft dat iedere scholier minimaal een startkwalificatie op MBO 2 niveau dient te behalen. Opzich is dat een goede zaak, immers daarmee wordt het aantal jongens en meisjes, welke zonder een diploma van enige waarde de school verlaten, sterk teruggebracht. Dat is zondermeer winst voor de maatschappij als geheel*!


Omdat een scheepvaartopleiding een gespecialiseerde opleiding is, wordt deze niet standaard op iedere MBO-school gegeven en moet er dus vanaf september dagelijks 40 km gereisd gaan worden tussen Winschoten en Delfzijl en weer terug. Dat gold voor onze oudste dochter tot voor kort ook, echter die was inmiddels 18 jaar toen ze aan een studie in Groningen begon waardoor ze met haar van Rijkswege verstrekte OV-kaart keurig zonder bijkomende kosten, kon gaan reizen. R is echter te jong, waardoor wij maandelijks zo'n 150 euro neer dienen te gaan tellen voor het noodzakelijke busabonnement. Immers hij moet dan wel verplicht doorleren, wij willen hem ook graag de opleiding geven die aansluit op zijn vooropleiding en die zijn uiteindelijke dromen waar moet gaan maken. Dromen van verre kusten, exotische havens en waarschijnlijk ook heel veel mooie dames.

De boekenlijst valt op de mat. Het Noorderpoortcollege, waarvan de zeevaartschool in Delfzijl deel uitmaakt, heeft bepaald dat er voor 1152 euro boeken moeten worden aangeschaft. Aangezien het hier om een vervolgstudie gaat is de gratis verstrekking van schoolboeken niet meer van toepassing en komt de rekening dus bij ons op het stapeltje. Een schoolboekenfonds is er niet. In een begeleidende brief worden we er op gewezen dat er eveneens een overall, veiligheidsbril en schoenen, een verplichte internationale keuring en een monsterboekje aangeschaft dienen te worden. Alles bij elkaar ook nog een kleine 400 euro. Alleen al voor R moeten we in de maand augustus zo'n 1700 euro ophoesten om hem per september naar school te kunnen laten gaan.
Natuurlijk hebben we recht op kinderbijslag maar of die ruim 200 euro per kwartaal redelijkerwijze deze kosten kunnen compenseren, dat lijkt mij toch echt niet. Dan heb ik het nog niet eens over de te bestellen boeken voor G en M gehad. Die liggen er ook nog. Ik heb hier over de nodige hoofdbrekers momenteel en begrijp werkelijk niet hoe andere mensen, die het in financieel opzicht minder breed hebben als wij, dit in godsnaam kunnen rooien.


De wetgever stelt terecht dat leerlingen verplicht een startkwalificatie moeten gaan behalen maar leggen de kosten van deze maatregel, voor de groep kinderen die aan een MBO vervolgstudie beginnen en nog geen 18 jaar zijn geworden, volledig bij de ouders neer. Dat maakt dat voor een grote groep kinderen, waarvan de ouders minder draagkrachtig zijn, het doorleren weer een elitair gebeuren is geworden.

* Gekwalificeerde studenten leiden tot minder werkeloosheid, een betere spreiding van het arbeidsaanbod over de beschikbare banen en minder criminaliteit en overlast door rondhangende kansloze jongeren.

Geen opmerkingen: