Wetenschapsfraude

Nu er vandaag nog meer gevallen van wetenschapsfraude van D.Stapel naar boven zijn gekomen, herinnerde dat mij aan een klein artikeltje over de schilder Antonio Fomez van Umberto Eco, dat volgens de inzichten van het hedendaagse citationisme, geen enkele twijfel met zich mee kan brengen omtrent de waarheid daarvan.

Om de lezer ( over het begrip 'lezer' vgl. D.Coste, ' Three concepts of the reader and their contribution to a theory of literary texts', Orbis literarum 34, 1880; W.Iser, Der Akt des Lesens, München, 1976; U. Eco, Lector in tabula, Milaan, 1979; G.Prince, 'Introduction á l'étude du narrataire' Poétique 14, 1973; M.Nojgaard, Le lectuur te Le critique, Degrés 21, 1980) wat nieuwe ideeën aan de hand te doen ( vgl. B.Croce, Estetica come scienza dell'espressione e linguistica generale, Bari, 1902; H.Bergson, Oeuvres, Edition du Centenaire, Parijs, 1963; E.Husserl, Ideen zu einder reinen Phänomenologie und phänomenologischen Philosophie, Den Haag, 1950) over de schilderkunst (over het begrip 'schilderkunst' vgl. Cennino Cennini, Trattato della pittura; Bellori, Vite d'artisti; Vasari, Le Vite; Trattari d'arte della Cincquecento, bezorgd door P.Barocchi, Bari, 1960; Lomazzo, Trattato dell'arte della pittura; Baldinucci, Vocabolario toscano dell'arte del disegno, S.van Hoogstraten, Inleyding tot de Hooge Schoole der Schilderkunst, 1678, VIII,I, pp 279 e.v.; L.Dolce, Dialogo della pittura; Zuccari, Idea de pittori) van Antonio Fomez (vgl. voor een algemene bibliografie G. Pedicini, Fomez, Milaan, 1980, met name pp 60-90) zou ik een analyse moeten trachten te geven (vgl. H.Putnam, 'The analytic and the synthetic' in Mind, Language and Reality 2, Londen-Cambridge, 1975; M. White (red.), The Age of Analysis, New York, 1955) die absoluut onschuldig en onbevooroordeeld (vgl. J.Piaget, La répresentation du monde chez l'enfant, Parijs, 1955; G.Kanizsa, Grammatica del vedere, Bolonga, 1981) van vorm is (vgl. W.Köhler, Gestalt Psychology, New York, 1947; P. Guillaume, La psychologie de la forme, Parijs, 1937). Maar dat is een heel ding (over het Ding an sich vgl. I.Kant, Kritik der reinen Vernunft, 1781-1787) in deze post-moderne (vgl. vgl. ((vgl. (((vgl. vgl. )))))) wereld ( vgl. Aristoteles, Metafysica). En daarom zeg ik dus maar niets (vgl. Sarte, L'être et le néant, Parijs, 1943). Rest de stilte (Wittgenstein, Tractatus, 7). Sorry, andere ( vgl. J.Lacan, Ecrits, Parijs, 1966) keer (vgl. Violet-le-Duc, Opera omina) beter.