Schoonmoederdag

Voor een moeder die met een vroege dienst staat ingeroosterd om te moeten werken op haar Moederdag heeft enkel en alleen al dat gegeven, een dusdanige uitwerking op haar humeur dat dit ook voor haar omgeving merkbaar is. Vaak ligt de bron van de onvermijdelijke stemmingswisseling al een dag eerder, wanneer zij min of meer verplicht mee moet naar haar schoonmoeder, juist omdat haar dat op Moederdag zelf niet lukt.

Zo ook bij de dienstdoende zuster bij ons op zaal. Die had mij toch een zin om al op zaterdagmiddag naar haar schoonmoeder te gaan maar ja, om de lieve vrede thuis te bewaren had ze zich dan toch maar opgeofferd. Vandaag kwam ze dan ook enigszins korzelig op haar werk. De oudere dame die sinds gisterenmiddag laat doodziek op zaal was komen liggen, had duidelijk overbezorgde dochters. Al vanaf het moment van haar binnenkomst zat de schare dochters, des avonds tot ver na bezoekuur, afwisselend de wake te houden rondom het bed van moeder. De bezorgdheid uitte zich verder ook in het aantal contactpersonen dat ingeval van nood door het verplegend personeel mocht worden gebeld. Niet slechts één dochter maar alle dochters stonden kennelijk op dat lijstje vermeldt.

Vanmorgen nog maar net na het ontwaken, melde dochter één zich al telefonisch bij onze zaalzuster om naar de gezondheid van moeder te informeren en krap tien minuten later hing dochter twee aan de lijn met dezelfde informatiebehoefte over de actuele gezondheidstoestand van moeder. Na het tweede gesprek te hebben beëindigd vroeg de verpleegkundige aan de oude mevrouw, heeft u nog meer dochters mevrouw? Met enige moeite werd de vraag met vier vingers in de lucht bevestigd.

Oooh, dan kan ik dus nog twee van dit soort telefoontjes verwachten, verzuchte onze zuster binnensmonds hoorbaar. De oude mevrouw viel deze opmerking gelukkig niet op, want zij completeerde het door haar gegeven antwoord nog met het feit dat ze ook nog vier schoonzonen bezat.
"Maar daar zal ik gelukkig geen last van hebben, want die bellen hun schoonmoeder vast niet op", was de - kennelijk op eigen ervaring gebaseerde - eindconclusie van ons zustertje op zaal.