Het mogen uitbrengen van een stem op de politieke partij van je eigen keuze is een democratisch recht dat door de arbeidende klasse nog maar net een eeuw geleden zwaar bevochten is binnengesleept. Voor die tijd had de bezittende klasse de touwtjes in handel en werd de mate waarin je medezeggenschap had, bepaald door de hoogte van het bedrag aan belastingen dat door je werd betaald aan de staat en nog iets eerder aan de koning. Met het verkregen stemrecht dat in eerste instantie aan de mannen was verleend maar later ook voor alle vrouwen ging gelden, werd de vanzelfsprekendheid dat er door een relatief kleine elite over je leven en toekomst werd beschikt definitief doorbroken.
Vanaf dat moment kreeg je als volwassen Nederlander de mogelijkheid om zelf richting te geven aan wat je maatschappelijk van belang vindt. Uiteindelijk kan een politieke partij met voldoende aansprekende voorstellen en ideeën, met jouw stem en die van vele andere gelijkgestemde mensen een meerderheid behalen en daardoor in staat worden gesteld om haar programma om te zetten in het door al die mensen wenselijk geachte beleid. Jouw stem kan in deze eindtelling dus uiteindelijk beslissend zijn.
Uit het bovenstaande blijkt dus dat als je letterlijk mee wilt tellen je feitelijk je kostbaar verkregen recht om te mogen stemmen niet verloren mag laten gaan. Dat is in feite een verantwoordelijkheid die je samen met het stemrecht van de politiek hebt gekregen. Het is niet voor niets dat uitsluitend alleen volwassen mensen geschikt worden geacht om de verantwoordelijkheid voor het uitbrengen van een stem te kunnen dragen. Ik kan mij niet voorstellen dat jij als bevoorrecht persoon met stemrecht voor die verantwoordelijkheid wenst weg te lopen. Nee toch?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten