Hoe poft lokaal GroenLinks de blauwpaapse kastanjes van dit kabinet?

Politiek bedrijven is soms niet rechtvaardig. Hoewel de huidige coalitie van VVD en CDA met hulp van Geert de Gedoger de financiele crisis niet mag worden verweten, zijn zij wel verantwoordelijk voor de wijze waarop 18.000.000.000,- euro in den lande moet worden bezuinigd. Binnen de meeste gemeenten wordt de pijn van de financiele crisis inmiddels al buiten proportioneel voelbaar. De middelen welke worden verkregen uit de verkoop van gronden (grondexploitatie) lopen al enkele jaren sterk terug omdat geintresseerde kopers voor een kavel op een bedrijventerrein voorzichtiger zijn geworden. Veelal drukken de rentelasten van de verworven gronden zwaar op de steeds krapper wordende gemeentekas. Ook de nieuwbouw van woningen stagneert, hetgeen uiteraard in de eerste plaats voor de daarvan afhankelijke bouwsector dramatisch is, maar geeft ook voor gemeenten een negatief effect op de veelal al ingeboekte WOZ opbrengsten in de toekomst. Dan zwijgen we nog over de stijgende groep inwoners die een beroep moet doen op inkomensondersteunende of voorzieningenverstrekkende regelingen zoals de WIA, WAJONG en de WMO. Onafhankelijk van de miljarden omvattende bezuinigingsslag van ons christelijk liberale kabinet moeten veel gemeenten gelet op vorenstaande nu al de broekriem stevig aanhalen.
Als de pijn van het huidige rechtse beleid, na Prinsjesdag op ons allen neer gaat dalen zal duidelijk worden dat er er nogmaals forse bezuinigingen op alles wat ons lief is nodig zullen zijn. We weten inmiddels waar dit kabinet aan denkt. Overigens zou ook een links georienteerd kabinet een -orde grootte- zelfde bezuiniging hebben moeten doorvoeren maar zou daarbij in de uitwerking andere sociaal rechtvaardigere accenten hebben gelegd. Nu zal er sprake zijn van afbraakbeleid waarbij de rekening wordt neergelegd bij hen die het meest kwetsbaar zijn.

Het wrange is daarbij dat met name een partij als GroenLinks, waarvan we zien dat deze steeds vaker in het machtcentrum van de gemeentelijke politiek opereert, de blauwpaapse kastanjes van dit kabinet uit het vuur mag gaan halen. Maatregelen die haaks staan op het collectieve gedachtengoed van GroenLinks wethouders in de gemeente politiek, moeten met tegenzin door hen worden uitgedragen. Dat brengt, als we daar niet voor oppassen, sociaal betrokken bestuurders in gewetensnood. Immers zij moeten straks de boodschap brengen waarom er op het jeugd- of het maatschappelijk werk dusdanig zwaar moet worden bezuinigd dat medewerkers binnen deze branches wellicht hun baan kunnen gaan verliezen. Zij worden in de ogen van de plaatselijke bevolking primair verantwoordelijk gehouden voor het sluiten van een zwembad, bibliotheek of een museum dan wel het in financiele problemen laten komen van een sport- of toneelvereniging. Dat maakt politiek bedrijven soms onrechtvaardig en zwaar. Niet zelden wordt wordt juist de boodschapper onthoofd.

Binnen de lokale afdelingen is het belangrijk om onze "eigen" wethouders hierin vast te houden en hen hierin te ondersteunen om het verhaal in de richting van onze burgers te kunnen brengen. Ook hierbij geldt dat een heldere en transparante boodschap naar alle waarschijnlijkheid hierin het best zal werken, waarbij ook het eeuwenoude spreekwoord "eerlijkheid duurt het langst" nog steeds van toepassing mag worden verklaart.