maandag 7 november 2011

Oproep TK fractie GroenLinks - Kunduz

Geachte 2e Kamerleden van GroenLinks,

Naar mij uit recente informatie bekend is geworden, zal aan de Tweede Kamer en dus ook aan uw fractie op woensdag 9 november a.s, vanuit regeringszijde een voorstel worden gedaan over een veranderende invulling van de politietrainingsmissie in Kunduz (brief 4 november 2011). Zoals u weet heeft deelname aan deze missie, met de doorslaggevende steun van de GroenLinks 2e Kamerfractie, begin dit jaar tot veel rumoer geleidt binnen onze partij. Als lid van de Landelijke Partijraad heb ik zelf aan de voorafgaande discussie mogen deelnemen en in lijn met het door de PR uitgebrachte advies u ontraden om aan deze "civiele" missie deel te gaan nemen.

Nu er binnen een jaar, significante wijzigingen in de opzet van de Kunduz missie dienen te worden doorgevoerd, roept zich bij mij de vraag op hoe het mogelijk is dat de inzet van een deel van de betrokken trainers zo wezelijk anders is komen te liggen dan begin dit jaar kon worden voorzien en waarmee de 2e Kamerfractie van GroenLinks akkoord kon gaan. Gelet op het voorstel met de wijzigingen in de missie dat nu aan u wordt gedaan, lijkt het mij legitiem om daaraan de vraag te verbinden in hoeverre u begin dit jaar onder gekunstelde en instabiele uitgangspunten de missie bent binnengestapt? De voorgestelde wijziging in de missie geeft aan dat er kennelijk aanleiding is om de eerder verrichte inventarisatie omtrent taken en inzet los te gaan laten en in te gaan ruilen voor additionele taken zoals enerszijds het trainen van politiekrachten uit andere Afghaanse provincies danwel de trainingen te richten op een toekomstige politieorganisatie welke zich met ondermeer "civiele" grenscontrole zal gaan bezighouden. Deze veranderingen in de missie vragen een hernieuwde afweging binnen uw fractie of GroenLinks daaraan nog wel haar steun kan en wil verlenen.

Hoewel velen binnen GroenLinks maar ook de Minister van Defensie kennelijk, een andere mening waren toegedaan, heeft de huidige missie het predikaat civiel meegekregen. De vraag in hoeverre de missie civiel blijft, moet wederom worden gesteld in relatie tot de twee voorgelegde wijzigingen in de missie. Ten aanzien van het trainen van politiemensen afkomstig uit andere Afghaanse provincies ontbreekt nadien volstrekt de mogelijkheid om te monitoren hoe dit opgeleide personeel in de praktijk zal worden ingezet. Daarmee valt een belangrijke toezegging van het kabinet Rutte aan GroenLinks onder de missie weg.
Ten aanzien van de andere trainingsoptie, het opleiden van personeel welke zich op middellange termijn bezig gaat houden met grenscontroles, dient te worden opgemerkt dat deze op te richten nieuwe civiele politieorganisatie er nog niet is en het ook niet zeker is dat deze er echt zal gaan komen. Het personeel van de op te richten civiele politieorganisatie maakt nu nog deel uit van een militaire structuur, waarmee het dus volstrekt onzeker wordt of de trainingsmissie toch niet zal gaan bijdragen aan het opleiden van (toekomstige) militaire(n) (politieagenten).

Indien u ruimte laat om in te gaan stemmen met de wijzigingen, dan conformeert u zich mogelijk met het loslaten van enkele strikte voorwaarden waaronder GroenLinks eerder kon instemmen met de missie. Dat lijkt mij op voorhand niet erg verstandig. Bovendien zou het nu al kenbaar maken, dat u als fractie wellicht iets ziet in de voorgestelde wijzigingen, eveneens betekenen dat vele betrokken GroenLinkser, welke hierover eveneens een mening hebben, mogelijk niet (tijdig) worden gehoord, hetgeen wederom tot reuring in de partij zou kunnen gaan leiden. Dit zou ik als betrokken en actief GroenLinkslid erg betreuren.

Ik verzoek u dan ook om woensdag aanstaande, uw kaarten vooralsnog voor de borst te houden en over de voortgang van de missie inclusief de voorgestelde wijzigingen zonder last (maar wel met ruggespraak met uw achterban) de benodigde tijd te nemen om tot een afgewogen besluit t.b.v. deze netelige kwestie te komen.
De reden tot dit verzoek wordt mede ingegeven door de berichtgeving op de GroenLinks website waarin Mariko Peeters aangeeft het goed te vinden dat de regering, binnen de grenzen van de politieke opdracht, onderzoekt hoe de missie zich steeds kan blijven aanpassen op de positieve ontwikkelingen welke de civiele politie in Afghanistan momenteel doormaakt. Dit neigt naar een enigszins positieve insteek van de fractie, terwijl het nu juist mijn indruk is dat de politietrainingsmissie, in de vorm zoals deze aanvankelijk bedoeld was, niet tot volle wasdom lijkt te gaan komen en waarbij de voorziene wijzigingen in feite een noodsprong zijn om hieraan alsnog inhoud te kunnen blijven geven.

Wellicht ben ik daarin mis maar dan moet u mij daarin nog overtuigen.


Met vriendelijke groet,

Herman Folkerts,
Lid Partijraad GroenLinks
Lid Provinciale Statenfractie Groningen
Lid Gemeenteraadsfractie in de gemeente Oldambt

donderdag 6 oktober 2011

Minister beantwoordt Kamervragen PVV-Kamerlid Bosma over NRC

Een maand geleden stelde PVV-Kamerlid Martin Bosma Kamervragen aan minister van Onderwijs, Marja van Bijsterveldt, over het belang dat mediatycoon Derk Sauer binnen NRC Handelsblad heeft. Lees hier de antwoorden van de minister.

1-Heeft u kennisgenomen van het artikel ‘Uitgever van NRC Handelsblad boekt verlies in eerste jaar’
Ja, nadat u mij bij mijn overige werkzaamheden daar op wees.

2-Was u ervan op de hoogte dat SP-financier Derk Sauer maar liefst 9 procent van NRC Handelsblad in bezit blijkt te hebben?
Gelukkig niet. Het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap volgt de wederwaardigheden en faits divers rond de spreiding van aandelenbezit in het particuliere bedrijfsleven niet op de voet. Dat draagt bij aan een zo gering mogelijke bestuurlijke drukte, beperkte bureaucratische lasten en een optimale focus op de kerntaken van het departement.

3-Acht u de kans aanwezig dat NRC Handelsblad nog verder links georiënteerd raakt, bijvoorbeeld doordat NRC-journalisten in het gevlei willen komen bij hun radicaal-linkse eigenaar?
Ik ga er van uit, dat de mate van Lux in de Libertas toereikend is bij de redactie van deze krant om de vrees voor een dergelijk gedragspatroon niet overmatig te doen zijn. Mocht uw vrees echter bewaarheid worden dan kunnen abonnees hun mening hierover eventueel kenbaar maken door ‘te stemmen met de voeten’.

4-Deelt u de mening dat U als minister dient toe te zien op een scheiding tussen eigendom en redactie bij dagbladen?
Nee. Ook dat draagt weer bij aan een zo gering mogelijke bestuurlijke drukte, beperkte bureaucratische lasten en een optimale focus op de kerntaken van het departement. Vanzelfsprekend acht ik scheiding van redactie en eigenaar van belang. Maar hier vindt regulering plaats via de Raad voor de Journalistiek.

5-Deelt u een gevoel van verlies dat het eens zo trotse conservatief-liberale avondblad is verworden tot een politiek-correct blad dat een lofzang brengt op de multiculturele samenleving, het EU-nationalisme, de ‘Arabische lente’, de strijd tegen Israël, de kunstsubsidies en dat, behoudens een enkele uitzondering, alleen maar extreem-linkse columnisten heeft?
Mijn gevoelsleven heeft weinig raakvlaken met “trotse conservatief-liberale” tendenties, maar het primaire gevoel bij uw vraagstelling is er een van blijde bewondering voor het werk van NRC-columnisten als Heldring en Hofland. Hun scherpzinnige geest en gepolijste schrijfstijl zijn al decennia een toonbeeld van Ausdauer, klasse en jeugdigheid. Een voorbeeld dus voor elke journalist, zelfs als deze parlementariër is geworden. Lofzangen bieden deze columns, die zich kenmerken door een kritische journalistieke benadering zelden, is mijn indruk.

Op Twitter werd al voorgesteld om de ambtenaar die voor de beantwoording van deze vragen heeft gezorgd voor te dragen voor "Ambtenaar v/h Jaar". Helemaal mee eens overigens!

maandag 3 oktober 2011

Irritante SpongeBob eindelijk aangepakt!

Ik heb het altijd al een ongelofelijke irritant gevonden, die SpongeBob. Eindelijk eens een tik op zijn neus gekregen van twee dames die weten hoe je een spons moet uitknijpen. Het blijft natuurlijk een ongepaste actie maar.... Boontje komt om zijn loontje.

vrijdag 16 september 2011

De centrale bedwongen!


Ik weet het, de titel is dubbelzinnig gekozen... Natuurlijk is het mijn diepste wens dat de plannen voor het verder afbouwen en het ooit in bedrijf mogen brengen van de RWE kolencentrale in Eemshaven, nu de Natuurbeschermingswet-vergunningen door de Raad van State zijn vernietigd, definitief in de koelkast worden gezet (en dus in die zin zijn bedwongen). Zover is het echter nog niet. Voorlopig heb ik tijdens een werkbezoek van de Statencommissie Mobiliteit & Energie alleen nog maar de 110 meter hoge betonkolos, als een co(o)l der 1e categorie met behulp van een snelle lift mogen bedwingen. Toegeven het uitzicht over de kwetsbare Waddenzee is fantastisch maar wat zou ik toch graag willen dat het hier om een hoog rendement chocoladefabriek gaat i.p.v. een CO2, fijnstof en giftige gassen uitstotend en totaal overbodig monster.

maandag 12 september 2011

Buslijn Vlagtwedde - Winschoten lijkt gered


GRONINGEN - De busverbinding tussen Vlagtwedde en Winschoten, die voor een deel met opheffen werd bedreigd, lijkt gered.

Dat meldt Herman Folkerts van GroenLinks. De partij maakt zich in de Provinciale Staten sterk voor behoud van de buslijn. Het OV-Bureau Groningen-Drenthe moet flink bezuinigen en wil de busverbinding in de daluren omzetten in een bellijnbus. GroenLinks is daar tegen, omdat het de enige verbinding tussen Zuidoost-Groningen en Winschoten is. De partij krijgt steun van PvdA en CDA. Gedeputeerde Marc Boumans heeft toegezegd zich in te zullen zetten voor de buslijn.

Op de Website van RTV Noord staat een audiofragment van de uitzending op 12 september waarin ondergetekende een toelichting voor de radio heeft gegeven over dit onderwerp. Klik hier voor pagina RTV Noord

zondag 21 augustus 2011

Reactie op brief over lokatie nieuw ziekenhuis OZG

Naar aanleiding van een ingezonden brief van de heer Bolhuis in het Dagblad van het Noorden van afgelopen zaterdag 20 augustus, waarin door de briefschrijver naar voren wordt gebracht dat er door GroenLinks gezwabberd wordt ten aanzien van haar standpunt m.b.t. de locatie van het nieuw te bouwen ziekenhuis, heb ik gemeend, als lid van de GroenLinks fractie in de Gemeente Oldambt, daarop het volgende op mijn weblog te moeten gaan verduidelijken:

De fractie van GroenLinks in het Oldambt is van mening dat het ziekenhuis vooraleerst voor de gemeente Oldambt en in het bijzonder voor de stad Winschoten behouden moet blijven. Wij zien daartoe in potentie, voldoende mogelijkheden op de huidige locatie van het ziekenhuis, wellicht in combinatie met het terrein dat aan de overkant van de Stikkerlaan reeds braak ligt dan wel vrij zou kunnen komen. Dit zou tevens de ontwikkeling van de beoogde zorgboulevard aan de Stikkerlaan kunnen gaan versterken. Door in te zetten op behoud van het ziekenhuis in Winschoten wil GroenLinks voorkomen dat een dergelijke belangrijke voorziening voor deze stad verloren gaat, waarmee tevens de functie als centrumstad voor het omliggend plattelandsgebied te zeer dreigt te worden uitgehold. Binnen een gebied waar de krimp om zich heen slaat, moet juist een dergelijke neerwaartse ontwikkeling worden voorkomen. Dat het behoud van het ziekenhuis in Winschoten tevens van belang is voor de aldaar gevestigde middenstand behoeft dan ook, gelet op vorenstaande, geen nader betoog.

De Ommelander Ziekenhuis Groep stelt echter dat de huidige locatie in Winschoten om meerdere redenen niet langer geschikt is als locatie voor een nieuw te bouwen ziekenhuis en wijst, na eerder Zuidbroek, Scheemda West nu als “second best” locatie aan. De GroenLinks fractie is daar op voorhand nog niet van overtuigd maar staat wel open voor een op argumenten te voeren discussie.

Die discussie zal gebruikelijker wijze in de gemeenteraad plaats gaan vinden, waarna besluitvorming volgt op basis van weging van de argumenten. De uitkomst daarvan staat van tevoren niet vast en kan dus in voorkomende gevallen ook anders gaan uitpakken dan waar vooraf op werd ingezet. Dat kan op een afstandje wat lijken op gezwabber, maar getuigd feitelijk van een goed ontwikkeld gevoel voor politiek realisme!

donderdag 11 augustus 2011

Tolerantie en de weigerambtenaar

“Politiek en goddienst, daarover worden de mensen het toch nooit eens”, zei mijn moeder zaliger altijd tegen mij. Waarschijnlijk om mij te behoeden, me daar ooit mee in te laten. Daar komt alleen maar ruzie van!, voegde ze er zelfverzekerd aan toe. Ik vrees dat ik haar daarin postuum gelijk moet geven.

Neem nu de ophef over de “weigerambtenaren”. De stad Groningen heeft als eerste gemeente in Nederland besloten de tijdelijke contracten van drie ambtenaren, die vanuit gewetensbezwaren, weigeren om homostellen in de echt te verbinden, niet te verlengen. Een naar mijn mening terecht besluit, omdat deze ambtenaren niet bereid zijn, om “zonder aanzien des persoon” alle geliefden met een huwelijkswens in de echt te verbinden, zelfs als deze voldoen aan alle eisen die de overheid als wetgever aan het huwelijk stelt.

Het dagblad Trouw bracht vandaag een opiniestuk waarin de auteurs* het recht op tolerantie bepleiten voor deze weigerambtenaren. Naar hun mening wezen alle trends er al op dat er een dag zou komen waarop er definitief geen ruimte meer bestaat voor trouwambtenaren die een orthodox christelijke (of joodse of islamitische) visie op het huwelijk hebben. Echter naar mijn mening klopt deze bewering gewoonweg niet. Uiteraard mogen trouwambtenaren er wel een orthodox christelijke opvatting op na houden (of een joodse of islamitische), zolang deze opvatting de uitoefening van hun beroep maar niet in de weg staat. Het niet willen uitvoeren van een opgedragen taak staat daar nogal haaks op.

Het zou toch volstrekt onacceptabel zijn, dat ik als GroenLinkser, met een politieke opvatting voor minder asfalt, tijdens de uitoefening van mijn werk bij Rijkswaterstaat zou gaan weigeren om de ombouw van de Zuidelijke Ringweg Groningen mede gestalte te gaan geven. Daar ben ik nu juist voor ingehuurd. Dat is eveneens van toepassing op een trouwambtenaar, die moet eenvoudigweg huwelijken afsluiten. Hoe simpel kan het zijn?

En dan de gevraagde tolerantie voor de weigerambtenaren. Hoe tolerant zijn de bestuurders van al die scholen met de Bijbel geweest die een homoseksuele sollicitant een baan onthouden hebben of nog erger een homoseksuele leerkracht na ontdekking de deur hebben gewezen?
Was er toen ook sprake van enige tolerantie? Ik kan mij dat helaas niet meer herinneren.

* De auteurs hebben respectievelijk een SGP en een Christenunie achtergrond.

maandag 1 augustus 2011

Doorleren is voor de elite, werkelijkheid of mythe?

Ik heb niet de slechtst betaalde baan binnen de overheid en toch slaat mij als vader van een groot gezin aan het begin van het nieuwe schooljaar de schrik steevast om het hart. Voor twee van onze kinderen kon dit jaar de vlag uit worden gestoken omdat zij met goed gevolg hun opleiding hadden afgesloten. Hartstikke mooi natuurlijk en wat waren we in mei apetrots op hen! Voor de jongste van 15, die als vroege leerling zijn VMBO kaderopleiding op het Scheepvaart & Transport College in Rotterdam heeft afgerond, is het nu zaak zijn scheepvaartopleiding in Delfzijl voort te gaan zetten. Immers, hij is gemotiveerd en wil dus graag doorleren en bovendien moet hij gewoon doorleren, omdat de wet voorschrijft dat iedere scholier minimaal een startkwalificatie op MBO 2 niveau dient te behalen. Opzich is dat een goede zaak, immers daarmee wordt het aantal jongens en meisjes, welke zonder een diploma van enige waarde de school verlaten, sterk teruggebracht. Dat is zondermeer winst voor de maatschappij als geheel*!


Omdat een scheepvaartopleiding een gespecialiseerde opleiding is, wordt deze niet standaard op iedere MBO-school gegeven en moet er dus vanaf september dagelijks 40 km gereisd gaan worden tussen Winschoten en Delfzijl en weer terug. Dat gold voor onze oudste dochter tot voor kort ook, echter die was inmiddels 18 jaar toen ze aan een studie in Groningen begon waardoor ze met haar van Rijkswege verstrekte OV-kaart keurig zonder bijkomende kosten, kon gaan reizen. R is echter te jong, waardoor wij maandelijks zo'n 150 euro neer dienen te gaan tellen voor het noodzakelijke busabonnement. Immers hij moet dan wel verplicht doorleren, wij willen hem ook graag de opleiding geven die aansluit op zijn vooropleiding en die zijn uiteindelijke dromen waar moet gaan maken. Dromen van verre kusten, exotische havens en waarschijnlijk ook heel veel mooie dames.

De boekenlijst valt op de mat. Het Noorderpoortcollege, waarvan de zeevaartschool in Delfzijl deel uitmaakt, heeft bepaald dat er voor 1152 euro boeken moeten worden aangeschaft. Aangezien het hier om een vervolgstudie gaat is de gratis verstrekking van schoolboeken niet meer van toepassing en komt de rekening dus bij ons op het stapeltje. Een schoolboekenfonds is er niet. In een begeleidende brief worden we er op gewezen dat er eveneens een overall, veiligheidsbril en schoenen, een verplichte internationale keuring en een monsterboekje aangeschaft dienen te worden. Alles bij elkaar ook nog een kleine 400 euro. Alleen al voor R moeten we in de maand augustus zo'n 1700 euro ophoesten om hem per september naar school te kunnen laten gaan.
Natuurlijk hebben we recht op kinderbijslag maar of die ruim 200 euro per kwartaal redelijkerwijze deze kosten kunnen compenseren, dat lijkt mij toch echt niet. Dan heb ik het nog niet eens over de te bestellen boeken voor G en M gehad. Die liggen er ook nog. Ik heb hier over de nodige hoofdbrekers momenteel en begrijp werkelijk niet hoe andere mensen, die het in financieel opzicht minder breed hebben als wij, dit in godsnaam kunnen rooien.


De wetgever stelt terecht dat leerlingen verplicht een startkwalificatie moeten gaan behalen maar leggen de kosten van deze maatregel, voor de groep kinderen die aan een MBO vervolgstudie beginnen en nog geen 18 jaar zijn geworden, volledig bij de ouders neer. Dat maakt dat voor een grote groep kinderen, waarvan de ouders minder draagkrachtig zijn, het doorleren weer een elitair gebeuren is geworden.

* Gekwalificeerde studenten leiden tot minder werkeloosheid, een betere spreiding van het arbeidsaanbod over de beschikbare banen en minder criminaliteit en overlast door rondhangende kansloze jongeren.

dinsdag 26 juli 2011

Brabants Dagblad schiet een bok



Het kan verkeren dat op een ongelukkige wijze nieuws naar buiten wordt gebracht waarvan je achteraf denkt; dat had toch anders gemoeten. Soms werkt zo'n impulsieve publicatie op de lachspieren (sommige programma's op TV ontlenen er zelfs hun bestaansrecht aan) en soms wordt het ronduit genant. Vandaag ging het bij het Brabants Dagblad mis. Voor mij hangt het tussen het genante en een glimlach in. In ieder geval zou ik er mijn lidmaatschap niet voor gaan opzeggen.

dinsdag 19 juli 2011

Oorzaak omvallen tv-toren Hoogersmilde bekend.

De oorzaak van het omvallen van de tv-toren in Hoogersmilde blijkt vastgelegd te zijn op video. Folkerts Blognistan heeft de beelden uit anonieme bron in haar bezit gekregen. Breaking!!

woensdag 6 juli 2011

De wethouder vertelt waarom het college kiest voor toch een nieuw cultuurhuis in Winschoten

Het heeft behoorlijk wat moeite gekost, moet ik u in mijn jubileum blog (jawel, de 100ste alweer) bekennen. Hoe kun je nu met droge ogen, in een tijd waarbij de broekriem door alle Oldamster inwoners moet worden aangehaald en de pijn daarvan diep voelbaar zal worden binnen onze gemeenschap, kiezen voor de bouw van een Cultuurhuis a raison van 21 miljoen euro.
Toch kan deze keuze op een open en transparante wijze aan een ieder worden uitgelegd. Hiertoe heb ik het artikel van de wethouder, welke op de lokale GroenLinkswebsite valt te lezen overgenomen en eveneens geplaatst op mijn blog:

De wethouder vertelt:
In het college is, zo geeft wethouder Bard Boon aan, uitvoerig gesproken over de knelpunten bij dit onderwerp en uiteindelijk, na een intensieve college vergadering, is er unaniem besloten om de raad voor te stellen wel tot de bouw van het cultuurhuis in Winschoten over te gaan. We hebben duidelijke afspraken gemaakt over de wijze waarop een eventueel exploitatietekort opgevangen kan worden waarbij we de culturele instellingen en verenigingen niet gaan belasten met een bijdrage aan het oplossen van dit mogelijke tekort. Ook over de overige punten hebben we heldere afspraken kunnen maken wat er dan uiteindelijk toe heeft geleid dat we tot dit standpunt zijn gekomen.
De belangrijkste bezwaren om tegen de nieuwbouw te zijn, zijn m.i. verdwenen en dan zijn er eveneens geen steekhoudende argumenten meer om tegen het collegevoorstel te gaan stemmen.

Wat maakt nu dat er voorgesteld wordt het Cultuurhuis te gaan bouwen?
Als college hebben we, zoals gemeld, alle voors en tegens tegen het licht gehouden en we denken dat de bouw van het cultuurhuis een positieve invloed zal hebben op het economisch tij in onze gemeente en op Winschoten in het bijzonder. We denken en verwachten dat het Cultuurhuis en alle activiteiten daarin en omheen de centrumfunctie van Winschoten zal versterken en bijdraagt aan een verdere ontwikkeling van Winschoten als koopstad. Ook verwachten we een positief effect op de vestiging van bedrijven en mensen in onze gemeente. Als we dan mede in ogenschouw nemen dat aan de Stikkerlaan 2 supermarkten gevestigd gaan worden en de realisatie van een zorgboulevard waarschijnlijk ook zal lukken dan hebben we een geweldige ontwikkeling in dat gebied waar we als gemeente de vruchten van kunnen gaan plukken. Ook zal het Cultuurhuis als spin in het web de culturele ontwikkelingen in onze gemeente , ook de evenementen en openlucht activiteiten, verder gaan stimuleren, bijeenbrengen en coördineren en daarmee onze gemeente samen met alle andere instellingen die we rijk zijn als culturele pleisterplaats ( nog meer) op de kaart zetten. Daarmee trekken we publiek naar de gemeente wat een positief effect zal hebben op de middenstand maar ook op de bestaande voorzieningen.

Is het dan allemaal hosanna?
Neen dat is het niet, we moeten eerlijk aangeven dat er heus wel risico’s en onzekerheden zitten aan de exploitatie van het Cultuurhuis. Veel zaken zijn nog niet volledig uitgekristalliseerd, het bedrijfsmatige concept is gestoeld op aannames en verwachtingen en ook de synergie die we incalculeren door intensieve samenwerking moet zich nog wel eerst bewijzen. Dit kan betekenen dat we wel degelijk een tekort op de exploitatie kunnen krijgen maar we hebben onszelf en straks de aan te stellen directie de opdracht gegeven om er alles aan te doen om dit tekort op nul te krijgen en het liefst daarboven. Ook hebben we niet ontkend dat het huidige klimaat op het gebied van kunst en cultuur verre van ideaal is , de stijging van de BTW op de kaartjes, het verminderen en zelfs volledig verdwijnen van subsidies voor gezelschappen en de adviezen van de raad voor de kunst, zowel landelijk als provinciaal, maken dat we heel wat moeite zullen moeten doen om het cultuurhuis en alles daarom heen tot een positief exploitatieresultaat te laten komen. We hebben echter ook gemeend te kunnen stellen dat ook aan het huidige economisch tij een eind zal komen en dat we dus weer betere tijden zullen krijgen. Een gebouw zoals het cultuurhuis bouwen we voor 40 jaar en we hebben er geloof in dat het positieve effect groter is dan de risico’s die we kunnen gaan lopen.

Hoe past het cultuurhuis in de stroom van bezuinigingen die de gemeente heeft afgekondigd?
Het is lastig om uit te leggen dat we een theater willen bouwen en ook fors moeten bezuinigen. Logisch dat het een aan het ander wordt gekoppeld en dat er dan stemmen opgaan om de bouw weg te schrappen tegen de bezuinigingen. Vanzelfsprekend hebben we dat ook in het college aan de orde gehad. Waar we het allemaal over eens waren is dat onze gemeente een bruisend cultureel leven verdient en dat daarin geïnvesteerd moet worden. Ook dat gaat gepaard met behoorlijke kosten. Wanneer we af zien van de bouw van het theater maar wel investeren in alternatieven dan is de structurele besparing zeer beperkt en bij lange na niet voldoende om de bezuinigingen die we structureel moeten invoeren op te vangen. Dus hoe we het ook wenden of keren met of zonder cultuurhuis moet er fors bezuinigd worden. Dat maakt dat we als college hebben gemeend de voordelen van het bouwen te laten prevaleren, we hebben de overtuiging dat, met alle respect voor de mensen die er anders over denken, Winschoten en dus onze gehele gemeente er de positieve effecten van zal gaan ondervinden.

Lijdt het college aan het Essentsyndroom?
Vlak nadat we het besluit over het cultuurhuis hadden genomen en ook de bezuinigingsvoorstellen voor het komende jaar hadden benoemd werd duidelijk dat de verkoop van de kerncentrale in Borssele in principe afgerond was en we op een financiële meevaller konden rekenen van ongeveer 4,8 miljoen euro. We hebben in het college daarop besloten om in ieder geval van dit bedrag één miljoen euro te gaan bestemmen voor een cultuurfonds waaruit, naast bijdragen aan culturele en kunstzinnige activiteiten, ook een eventueel exploitatietekort van het theater gedekt kan worden. Dat maakt dat we ook andere posten in onze begroting niet hoeven te belasten met het bijeenbrengen van dit eventuele tekort en om een gedeelte van dit bedrag aan te wenden om de effecten van de aangekondigde bezuinigen te verzachten. Wij vinden dan ook niet dat we Sinterklaas aan het spelen zijn maar dat we op een realistische manier de mogelijkheden benutten die ons nu geboden worden. Kortom, het collegevoorstel om het besluit van de raad van 20-10-2010 verder uit te gaan voeren is geen makkelijk besluit geweest maar wel het resultaat van intensieve discussie, gedegen overleg, het afwegen van alle pro- en contra’s en een langere termijn visie. Met deze column wil de wethouder inzicht geven in de wijze waarop het besluit is genomen en de afwegingen die in het college zijn gemaakt.

donderdag 23 juni 2011

De relatieve waarheid van statistische cijfers – Een beschouwing van een ranglijst.

Elk jaar zo rond mei/juni komt het Algemeen Dagblad met de uitslag van haar veiligheidsmonitor, een lijst waarbij de gemeentes onderling worden gerangschikt op de registratie van voltooide misdaden binnen hun grondgebied. Helaas had Winschoten, als zelfstandige gemeente in deze lijst de twijfelachtige eer om in de top mee te presteren als een van de meest onveilige gemeenten in Nederland. Met een jaarlijkse score van meer dan 80 misdrijven per 1000 inwoners heeft de publicatie in het AD de gemoederen binnen de gemeenteraad menig jaar beroerd. Ook in de beeldvorming heeft de steeds negatief terugkerende statistiek de stad geen goed gedaan. De rest van Nederland heeft doorgaans toch al geen hoge pet op van de Oost-Groninger regio met haar krimp, hoge werkloosheid en de gemiddeld laagste prijzen die neer moeten worden geteld voor een koopwoning. Ook het mislukken van de woningbouwontwikkeling in de Blauwestad, waarbij de provincie voor zo’n krappe 30 miljoen euro de teil is ingegaan, blijft hangen in de hoofden van de mensen. Kortom, we hebben een imagoprobleem, zo dus ook op het gebied van criminaliteit en veiligheid in Winschoten. Dat laatste met dank aan het AD.

We hebben het altijd geweten maar nooit adequaat kunnen weerleggen, de cijfers waarmee de rekenmeesters van het AD aan de slag gaan mogen dan kloppen, de berekeningswijze is een structureel foutieve geweest waardoor de uitkomst van de score ook jaar in – jaar uit een onjuiste is geweest. Dat heeft het imago van Winschoten als onverbeterlijk onveilige stad geen goed gedaan. Totdat de gemeente Winschoten met haar directe buurgemeenten is gaan fuseren tot de grotere gemeente Oldambt. Alle in gang gezette maatregelen ten spijt, de fusie is het meest effectieve instrument gebleken tegen de criminaliteit en onveiligheid in onze stad.

Winschoten was tot voor kort (1 januari 2010) een zelfstandige gemeente met ruim 19.000 inwoners maar welke gelijktijdig een verzorgingsgebied van ruim 80.000 burgers moest bedienen. In de weekeinden komt het stapvolk vanuit het gehele ommeland een biertje pakken op ons recent gerevitaliseerde Marktplein. Dan wordt er natuurlijk ook wel eens stevig geknokt, hetgeen vervolgens weer leidt tot een stapeltje aangiften bij Oom Hermandad. De rekenmeesters van het AD delen vervolgens het aantal werkelijk gepleegde misdrijven door het aantal inwoners van de gemeente, hetgeen verklaart dat een stad als Winschoten met structureel zoveel “vreemd volk” over de vloer, een hoge en dus ongunstige score krijgt toebedeelt. Na 1 januari 2010telt de gemeente Oldambt echter bijna 40.000 inwoners, waar bij een verondersteld gelijkblijvend aantal misdrijven in de stad - dezelfde rekenexercitie, echter nu met een noemer in de deelsom die ruim twee keer zo groot is geworden een resultaat oplevert welke eveneens twee keer zo laag uitvalt. Het gevolg is dan ook dat in de onlangs gepubliceerde cijfers over 2010 het AD de gemeente Oldambt niet meer in de top van de meest criminele gemeenten heeft gezet maar ons nu een respectabele 101e plaats op de ranglijst heeft toegewezen (weliswaar op een totaal van 418 gemeenten). In mijn stellige overtuiging is deze plek nog steeds te hoog weergegeven, omdat nu een gemeente van 40.000 inwoners het potentieel van zo’n 80.000 inwonende en bezoekende burgers in haar misdrijvenstatistiek moeten meetorsen. Dat is uiteraard wederom nog niet terecht.

Door de onjuiste wijze waarop het AD haar cijfers meerjarig heeft gepubliceerd heeft de stad Winschoten onterecht imagoschade opgelopen. Nu door de herindeling dit anders blijkt te liggen, is wellicht een klein excuus van het Algemeen Dagblad toch wel op haar plaats.

woensdag 22 juni 2011

Hoe poft lokaal GroenLinks de blauwpaapse kastanjes van dit kabinet?

Politiek bedrijven is soms niet rechtvaardig. Hoewel de huidige coalitie van VVD en CDA met hulp van Geert de Gedoger de financiele crisis niet mag worden verweten, zijn zij wel verantwoordelijk voor de wijze waarop 18.000.000.000,- euro in den lande moet worden bezuinigd. Binnen de meeste gemeenten wordt de pijn van de financiele crisis inmiddels al buiten proportioneel voelbaar. De middelen welke worden verkregen uit de verkoop van gronden (grondexploitatie) lopen al enkele jaren sterk terug omdat geintresseerde kopers voor een kavel op een bedrijventerrein voorzichtiger zijn geworden. Veelal drukken de rentelasten van de verworven gronden zwaar op de steeds krapper wordende gemeentekas. Ook de nieuwbouw van woningen stagneert, hetgeen uiteraard in de eerste plaats voor de daarvan afhankelijke bouwsector dramatisch is, maar geeft ook voor gemeenten een negatief effect op de veelal al ingeboekte WOZ opbrengsten in de toekomst. Dan zwijgen we nog over de stijgende groep inwoners die een beroep moet doen op inkomensondersteunende of voorzieningenverstrekkende regelingen zoals de WIA, WAJONG en de WMO. Onafhankelijk van de miljarden omvattende bezuinigingsslag van ons christelijk liberale kabinet moeten veel gemeenten gelet op vorenstaande nu al de broekriem stevig aanhalen.
Als de pijn van het huidige rechtse beleid, na Prinsjesdag op ons allen neer gaat dalen zal duidelijk worden dat er er nogmaals forse bezuinigingen op alles wat ons lief is nodig zullen zijn. We weten inmiddels waar dit kabinet aan denkt. Overigens zou ook een links georienteerd kabinet een -orde grootte- zelfde bezuiniging hebben moeten doorvoeren maar zou daarbij in de uitwerking andere sociaal rechtvaardigere accenten hebben gelegd. Nu zal er sprake zijn van afbraakbeleid waarbij de rekening wordt neergelegd bij hen die het meest kwetsbaar zijn.

Het wrange is daarbij dat met name een partij als GroenLinks, waarvan we zien dat deze steeds vaker in het machtcentrum van de gemeentelijke politiek opereert, de blauwpaapse kastanjes van dit kabinet uit het vuur mag gaan halen. Maatregelen die haaks staan op het collectieve gedachtengoed van GroenLinks wethouders in de gemeente politiek, moeten met tegenzin door hen worden uitgedragen. Dat brengt, als we daar niet voor oppassen, sociaal betrokken bestuurders in gewetensnood. Immers zij moeten straks de boodschap brengen waarom er op het jeugd- of het maatschappelijk werk dusdanig zwaar moet worden bezuinigd dat medewerkers binnen deze branches wellicht hun baan kunnen gaan verliezen. Zij worden in de ogen van de plaatselijke bevolking primair verantwoordelijk gehouden voor het sluiten van een zwembad, bibliotheek of een museum dan wel het in financiele problemen laten komen van een sport- of toneelvereniging. Dat maakt politiek bedrijven soms onrechtvaardig en zwaar. Niet zelden wordt wordt juist de boodschapper onthoofd.

Binnen de lokale afdelingen is het belangrijk om onze "eigen" wethouders hierin vast te houden en hen hierin te ondersteunen om het verhaal in de richting van onze burgers te kunnen brengen. Ook hierbij geldt dat een heldere en transparante boodschap naar alle waarschijnlijkheid hierin het best zal werken, waarbij ook het eeuwenoude spreekwoord "eerlijkheid duurt het langst" nog steeds van toepassing mag worden verklaart.

zaterdag 19 maart 2011

De onmacht van de internationale gemeenschap.

Na het beëindigen van de eerste wereldoorlog en als gevolg van het Verdrag van Versailles is in 1919 de Volkenbond opgericht, met als doel “nieuwe oorlogen te voorkomen”. Nadat, in de roerige jaren dertig enkele kernleden zelf als bezetter andere naties binnen waren gevallen* en in de lijn der verwachting ook hun lidmaatschapschap met de bond hadden beëindigd, bleven Groot-Brittannië en Frankrijk, de huidige initiators van de net door de VN-veiligheidsraad ingestelde no-fly zone in Libië, volledig gespeend van enige verdere macht en invloed op het wereldtoneel achter. Over het algemeen wordt de Volkenbond gezien als de tandeloze voorloper van de VN, waarvan de Veiligheidsraad afgelopen donderdag een resolutie heeft aangenomen om de in opstand gekomen burgerbevolking, die nu al ruim 3 weken door haar eigen regiem wordt bestookt met mortieren en bommen, te beschermen. In feite had er snel opgetreden kunnen worden, want de tanks van machthebber Ghadaffi stonden als het ware al aan de poorten van enkele voor het verzet belangrijke steden. Sarkozy, van Frankrijk vindt het echter belangrijk om op zaterdagmiddag nog een top te houden waarbij hij ook de steun wenst van enkele Arabische landen, zoals Quatar en de UAE (Verenigde Emiraten), alvorens de geallieerde vliegtuigen mogen opstijgen om de bevolking in nood te kunnen helpen. Terwijl elke minuut nu telt in Libië, staat het Franse staatshoofd de overige arriverende wereldleiders glimlachend en uitgebreid te begroeten op de stoepen van het Elysée. Dit beeld deed mij weer denken aan die roemloze laatste periode die de Volkenbond heeft gekenmerkt. Verrek..wist u overigens dat die club formeel nooit is beëindigd?

* Japanse inval in Mansjoerije (China) in 1933, Inval van Italie in Albesinie (Ethiopie) en de Russische inval in Finland.

maandag 14 maart 2011

We zijn allemaal dolgedraaid en paranoide

Afgelopen week is er in Groningen een puber van 13 jaar opgepakt omdat hij had getwitterd dat hij van plan was om zijn school op te gaan blazen. Meteen werden de opsporingsdiensten in stelling gebracht om de jongen op te pakken, te verhoren en zonodig te vervolgen. In de media werd dit voorval eveneens groots opgepakt.
Op radio Noord kregen luisteraars de gelegenheid om op dit nieuwsfeit te reageren, waarbij reacties werden gegeven dat deze jongeman “wel in ernstige geestelijke nood moest verkeren” tot “stop hem maar achter de tralies”. Ruim 80% van de luisteraars die hebben gereageerd op de aan het programma gekoppelde stelling waren het er over eens dat de politie goed had gereageerd door deze twitterende puber meteen op te pakken.

In een wereld welke sterk is gedigitaliseerd halen hedendaagse pubers ook digitaal kattenkwaad uit. Dat past bij een veranderende wereld. Mijn generatie is groot geworden met Dik Trom en Pietje Bel die hun succes ontleenden aan al het kattenkwaad dat zij uithaalden. De veldwachter in al die verhalen had het er maar knap druk mee. Op straat heb ik mij ook menigmaal ingelaten met kattenkwaad zoals het befaamde deurtje bellen of raampje tik, waarbij een steentje aan een touwtje met een punaise aan het raamkozijn werd bevestigd en van achter een muurtje het daaraan bevestigde touwtje werd bewogen zodat, als resultaat het steentje tikkend tegen het raam bewoog. Dit tot ergernis van de achter de gesloten gordijnen aanwezige bewoners. Er is niet zoveel veranderd in de drang van puberale tieners om kattenkwaad te willen uithalen, behalve dat kattenkwaad zich nu ook heeft verschoven naar de digitale wereld waarvan tieners via de vele sociale netwerken deel uitmaken. Wat er wel is veranderd is de paranoïde wijze waarop mensen elkaar na 9/11 angst aanpraten over terroristen die zich kennelijk op elke hoek van de straat ophouden om onze westerse wereld te destabiliseren. De overheid voedt deze angst eveneens door te pas en te onpas verdacht uitziende - veelal gekleurde – medeburgers op te pakken en deze na verloop van tijd weer vrij te laten omdat het bewijs ontbreekt voor de mogelijke destabiliserende activiteiten waarvan ze verdacht werden.

Tegen die achtergrond wordt digitaal kattenkwaad niet meer als zodanig herkend door de maatschappij en valt deze puber ten prooi aan onze paranoïde en door angst dolgedraaide grote mensenwereld. Natuurlijk was de “tweet” van deze brugklasser niet handig, echter de vanuit emotie en bravoure gedreven boodschap om “de school te willen gaan opblazen” werd in het puberbrein nog niet of onvoldoende gecorrigeerd door onze ingebouwde de rem der redelijkheid. Dat komt pas later, na onze pubertijd.
Het past dan ook niet om deze digitale Dik Trom zo aan te pakken als nu is gebeurd. Een stevig gesprek, in aanwezigheid van de ouders was hierbij m.i. beter op haar plaats geweest.

maandag 14 februari 2011

Kies voor een Oost-Groninger geluid in de Staten !!

Kies voor een Oost-Groninger geluid in de Staten.... Kies voor GroenLinks !!!

GroenLinks verwent reizigers en personeel in het O.V.

Vanochtend in alle vroegte (Valentijnsdag) heeft GroenLinks in het kader van de campagne voor de Provinciale Statenverkiezingen een ludieke actie gehouden voor medewerkers en reizigers in het openbaar vervoer. Op het bus- en treinstation van Winschoten werd aan de reizigers een valentijnssnoepje uitgedeeld en kregen diverse chauffeurs een stukje taart aangeboden. Herman Folkerts, nummer zes op de kandidatenlijst van GroenLinks en afkomstig uit Winschoten werd tijdens de actie geholpen door leden van de plaatselijke afdeling. Goed en betaalbaar openbaar vervoer, ook op het platteland, vormt een speerpunt in het verkiezingsprogramma van GroenLinks, vandaar dat reizigers en personeel tijdens deze Valentijnsdag eens extra in het zonnetje werden gezet.

zondag 23 januari 2011

Aanbieding: week 4


Op de vrijdagavond kwamen we tot ontdekking dat de Cola alweer op was. Aangezien ik niet zonder glas cola de avond door kom, toch nog maar even snel naar de buurtsuper (Rood logo met daarin een grote groene kerstboom) toegereden. Aan de stelling vol met verschillende merken en soorten frisdrank hing een kaartje met de mededeling dat de Pepsi-cola voor 1.99 per twee flessen mee mocht in het boodschappenkarretje. Nou dat viel aan de kassa behoorlijk tegen. Beide flessen werden aangeslagen voor 1.32 per stuk. De Pepsi is in de reclame hoor, gaf ik de cassiere te kennen. Nee, dat gaat pas morgen in, zei het meisje. Het is bedoeld voor week 4, voegde ze er nog aan toe. Wat raar dat het kaartje er dan al bij hangt, zei ik. Dat vond zij ook en bood mij aan om even naar de bedrijfsleider in het magazijn te lopen. Nee, de aanbieding gaat toch echt morgen in, zo kwam ze weer bij mij terug. Ik heb vervolgens de beide flessen omgeruild voor een eigen merk cola van 85 eurocent de fles. Wederom bij de kassa vertrouwde het aardige meisje mij nog toe dat haar baas vandaag best wel chagerijnig was geweest....
Voor mij was deze ervaring weer even een reminder waarom ik niet zo graag bij onze "pas voortdurend op je tellen" buurtsuper kom.

zaterdag 15 januari 2011

Ook de partijraad stemt tegen een missie naar Kunduz

Vandaag een bijeenkomst van de partijraad gehad, waarbij gediscussieerd werd over welk standpunt GroenLinks in zou moeten nemen ten aanzien van een nieuwe trainingsmissie naar Afganistan. Na een inleidend vraaggesprek van Mirjam de Rijk met Jolande Sap kreeg de zaal de gelegenheid om van gedachten te wisselen.
Hierbij de beelden van het NOS journaal, waarin mijn bijdrage aan de discussie maar liefst 2x in beeld is gekomen. Aan alle leden in de provincie Groningen wil ik mijn dank uitspreken voor de vele reacties die wij als partijraadsleden van jullie hebben mogen ontvangen. Hierdoor kon door ons een goede bijdrage aan de discussie worden geleverd!



Vriendelijke groet,
Herman Folkerts
Kandidaad Provinciale Staten verkiezingen in de provincie Groningen

vrijdag 14 januari 2011

AF ga niet STAN

Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz, zegt... DOEN !!!!
"Het zal moeilijk worden maar we moeten in Afganistan aanwezig blijven", dat is de strekking van een diplomatiek ambtsbericht dat via Wikileaks is uitgelekt. In 2009 heeft ons staatshoofd hierover uitspraken gedaan tegenover de Amerikaanse ambassadeur. Vreemde uitspraak overigens, voor iemand die boven de verschillende partijen behoort te staan. Het moge duidelijk zijn dat Bea zeer waarschijnlijk niet de PvdA van haar stem heeft voorzien, tijdens de laatst gehouden 2e kamer verkiezingen, want die heeft het vorige kabinet juist laten vallen vanwege het niet langer willen doorzetten van de Uruzganmissie. Het is dan ook bepaald niet voor te stellen dat een politieke partij als mijn eigen GroenLinks, die niet echt bekend staat vanwege haar koningsgezindheid, overweegt een met militairen omgeven trainingsmissie voor politie-agenten naar Kunduz te ondersteunen, waarmee zij dan de PvdA rechts voorbij zullen gaan streven. Gelet op de nog steeds grote achterban, die nog diep verbonden is met de oorspronkelijke pascifitische idealen van welleer, maar ook vanuit communistische grondslag of links christelijk radicalisme niets op hebben met een nieuwe missie, lijkt er naar mijn mening, nog afgezien van de gevaren, maar 1 optie mogelijk: Geen nieuwe missie naar Afganistan!!!!

vrijdag 7 januari 2011

Parson Brown - 2011 kan niet meer stuk!

Allereerst een fantastisch 2011 toegewenst, allemaal!
Tijdens de autorit vanuit Groningen naar Winschoten (na een lange steunfractievergadering in het Provinciehuis) kennis gemaakt met de muziek van de Utrechtse formatie Parson Brown. Diep onder de indruk geraakt van hun muziek!
Met deze ontdekking kan het jaar 2011 op muziekterrein voor mij eigenlijk al niet meer stuk!