Na het beëindigen van de eerste wereldoorlog en als gevolg van het Verdrag van Versailles is in 1919 de Volkenbond opgericht, met als doel “nieuwe oorlogen te voorkomen”. Nadat, in de roerige jaren dertig enkele kernleden zelf als bezetter andere naties binnen waren gevallen* en in de lijn der verwachting ook hun lidmaatschapschap met de bond hadden beëindigd, bleven Groot-Brittannië en Frankrijk, de huidige initiators van de net door de VN-veiligheidsraad ingestelde no-fly zone in Libië, volledig gespeend van enige verdere macht en invloed op het wereldtoneel achter. Over het algemeen wordt de Volkenbond gezien als de tandeloze voorloper van de VN, waarvan de Veiligheidsraad afgelopen donderdag een resolutie heeft aangenomen om de in opstand gekomen burgerbevolking, die nu al ruim 3 weken door haar eigen regiem wordt bestookt met mortieren en bommen, te beschermen. In feite had er snel opgetreden kunnen worden, want de tanks van machthebber Ghadaffi stonden als het ware al aan de poorten van enkele voor het verzet belangrijke steden. Sarkozy, van Frankrijk vindt het echter belangrijk om op zaterdagmiddag nog een top te houden waarbij hij ook de steun wenst van enkele Arabische landen, zoals Quatar en de UAE (Verenigde Emiraten), alvorens de geallieerde vliegtuigen mogen opstijgen om de bevolking in nood te kunnen helpen. Terwijl elke minuut nu telt in Libië, staat het Franse staatshoofd de overige arriverende wereldleiders glimlachend en uitgebreid te begroeten op de stoepen van het Elysée. Dit beeld deed mij weer denken aan die roemloze laatste periode die de Volkenbond heeft gekenmerkt. Verrek..wist u overigens dat die club formeel nooit is beëindigd?
* Japanse inval in Mansjoerije (China) in 1933, Inval van Italie in Albesinie (Ethiopie) en de Russische inval in Finland.
zaterdag 19 maart 2011
De onmacht van de internationale gemeenschap.
Labels:
Frankrijk,
Ghadaffi,
Groot-Britannie,
Libie,
VN-Veiligheidsraad,
Volkenbond
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten