De rekening van Geert

Vanuit de provinciale politiek heb ik de PVV enigszins leren kennen als een partij die, ongeacht welk onderwerp, mordicus tegen grote projecten is. Maakt niet uit of het daarbij handelt om infra-structurele plannen of om ontwikkelingen die ruimtelijk dienen te worden ingepast. Windmolens draaien op subsidie en een in verdiepte ligging aan te leggen autoweg door de stad had met een andere tracé-keuze vele, vele miljoenen goedkoper uit kunnen vallen. Altijd mordicus tegen. Subsidie in kunst, weggegooid geld ter financiering van linkse hobby's. Verkwisting van overheidsgeld ligt alle politici van de PVV voor in de mond.

Er zijn binnen de PVV echter ook uitgaven, welke door de overheid worden voldaan die buiten de discussie over verkwisting van Rijksgeld mogen blijven. We spreken dan over de exorbitante uitgaven die moeten worden gedaan ter beveiliging van de zelfbenoemde leider van deze sektarische politieke beweging. De samenleving wordt nu al ruim een decennium lang opgezadeld met deze kosten die door het onaangepaste gedrag van Geert zelve, tot in lengte van dagen moeten worden gecontinueerd. Elke uiting van volksmennerij om het onderbuikgevoel bij zijn achterban te blijven voeden leidt onverkort tot angst en onbehagen maar ook tot woede en frustratie bij de groep die daardoor beledigd wordt. Dat daardoor ook de indexering van de dreiging voor een op hem gerichte aanslag van groen, via oranje naar rood schiet, is de tol die onze maatschappij kennelijk moet betalen voor de zogenaamde vrijheid van meningsuiting, waarmee Geert zijn uitlatingen recht praat.

Bij de proportioneel in onbalans geraakte maatschappelijke kosten voor politie-inzet bij sommige wedstrijden in het betaald voetbal is weleens geopperd deze kosten neer te leggen bij de clubs zelf. Zover is het tot op heden echter nog niet gekomen maar zou het niet een aardige gedachte zijn om parallel aan deze denklijn ook de door onaangepast gedrag veroorzaakte beveiligingskosten bij de veroorzaker dezes zelf neer te leggen?