Het wijsje van de Natuur en Milieufederatie

Afgelopen dinsdag is mijn opiniestuk gepubliceerd in het Dagblad van het Noorden. Hierin heb ik mijn mening gegeven over de niet uit te leggen keuze van de Natuur en Milieufederatie Groningen om samen met de energieproducenten NUON en RWE een intentieverklaring te hebben getekend, waarin partijen beloven zich in te zullen spannen voor de meest haalbare duurzame industriele ontwikkeling in de Eemshaven. Onderdeel van deze meest haalbare duurzame ontwikkeling vormen kennelijk ook de acceptatie van twee kolencentrales, welke inmiddels voor eigen risico van de producenten in aanbouw zijn. Naar mijn mening is dit al een contradictio in terminis. Kolencentrales passen immers niet in een duurzame industriele ontwikkeling, ook niet als de enorme hoeveelheid CO2 die daarbij vrijkomt netjes wordt afgevangen en onder de Groningse bodem wordt gestopt. Doodsimpel omdat ook CO2 opslag niet als duurzaam kan worden bestempeld. Helaas zingt de Natuur en Milieufederatie in de provincie Groningen inmiddels het wijsje dat door de grijze energieproducenten is ingezet luid mee. In correspondentie aan Gedeputeerde Staten van de provincie Groningen werd zelfs openlijk ingezet op mededogen om een aangekondigde bezuiniging van 25% ongedaan te maken, omdat de NMFG, in de lijn van het provinciaal bestuur, het draagvlak voor CO2 opslag heeft helpen te verbreden onder de bodem van deze provincie. GS bleek echter ongevoelig voor dit argument.
De smeekbede geeft echter wel aan welke bedenkelijke rol de federatie speelt in de lopende discussie over dit onderwerp. Door de ondertekening van de intentieverklaring heeft de NMFG dan ook haar onafhankelijke positie in de ban gezet.