Vanmorgen aan de ontbijttafel, zei Mieke tegen mij: "Je bent zeker nog niet helemaal wakker want alles wat je doet gaat nog zo traag". Ik fronste mijn wenkbrauwen en zei: Waarom zal ik mij haasten, het is zondagochtend en er is toch niemand die op mij wacht. Zondag, de dag des Heren, een rustdag, voegde ik er nog aan toe. Helaas, ik moet volgende week erg veel werken en heb dan niet al teveel tijd over. Daarom heb ik het plan om vandaag te stoffen, de vloer te dweilen en het toilet zou eigenlijk ook weer even moeten worden schoongemaakt en jij kunt mij daar best wel even mee helpen, liet Mieke haar ontvallen.
'Schoon', zei ik, 'schoon', alsof dat 't allerbelangrijkste is! Schrobben, boenen, poetsen, dweilen, heel de boel aan de kant, vegen, raggen, zemen, stoffen, met een spons in elke hand, lap de ramen, schuur de stoepen, anders gaan daar hondjes poepen, kuis de goten, schoon de sloten...o,o,oh... vrouwen, citeerde ik Maarten 't Hart uit een van zijn romans.
Na samen thuis even te hebben doorgepakt, zaten we twee uurtjes later bij Imca Marina op het terras te genieten van een kop Cappuccino met huisgemaakte Monchoutaart met kersentopping. Dat gaf eigenlijk best wel een voldaan gevoel.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten