zondag 25 april 2010

Tis toch nie waah jong?

Om tegenwoordig toegang te krijgen tot een uitkering wordt van de betrokkene verwacht dat deze meewerkt aan zijn of haar reïntegratie in de maatschappij. Dat betekent in vele gevallen het accepteren van werk of scholing welke de kans op werk doet toenemen. Meedoen is het beste recept om armoede te voorkomen of juist dragelijk te maken – waarbij er wellicht ook kansen ontstaan om er aan te ontsnappen - en de op loer liggende sociale uitsluiting te voorkomen. Het zal dus ook niemand verbazen dat ook GroenLinks hoog inzet op arbeidsparticipatie, ook al vinden wij het verrichten van vrijwilligerswerk met behoud van de uitkering daar ook onder vallen. Meedoen is het devies.

Het bovenstaand mechanisme waarbij toegang tot het sociale vangnet kan worden verkregen in ruil voor een actieve inzet van de betrokkene om positief mee te werken aan een beoogde
- hernieuwde - deelname aan de maatschappij, geldt ook in de gemeente Oldambt voor ondermeer jongeren welke in de WAJONG terecht komen. Via de binnen de gemeenten steeds populairder wordende WORK FIRST methodiek krijgen de jongeren begeleiding naar voor hen geschikt en beschikbaar werk. De jongeren hebben onlangs een zwartboek gepresenteerd waarin zij hun beklag doen over de wijze waarop zij dit traject ervaren. De conclusie: zij ervaren het als een weinig zinvolle dagbesteding. Kennelijk wordt er van hun verwacht dat ze kozijnen af moeten gaan schuren, deze vervolgens in de verf moeten gaan zetten om dan opnieuw te moeten gaan starten met het afschuren van dezelfde kozijnen. Dat lijkt mij inderdaad ook werk waarbij je kanttekens mag plaatsen. Een poortwachter voor het sociale vangnet plaatsen is prima maar vul dan ook de daar tegenoverstaande verplichting tot meewerken aan de reïntegratie op een fatsoenlijke manier in.

Geen opmerkingen: