Gelukkig was ik afgelopen vrijdag met de mededeling dat ik toch nog voor de Paasdagen het ziekenhuis mocht verlaten, maar inmiddels ben ik alweer twee keer teruggeweest op de huisartsenpost omdat onder de voetholte spontaan een nieuwe blaar is ontstaan die vocht in zich heeft en waarbij het onstaan van een nieuwe wond aan mijn voet zeer reeel is. Laten we proberen om de blaar heel te houden want dat geeft de minste kans op infectie, zei de dienstdoende arts gisteravond nog tegen mij, echter vanochtend knapte dat kreng toch en liep het wondvocht over mijn hiel richting douchevloer. Wat nu? Mieke wist het ook niet meer en dus maar weer gebeld met de dokterdienst en om half twaalf stonden we daar alweer op de stoep. De nieuwe ulcus lijkt zich daadwerkelijk aan te dienen, zodat wond nummer drie zich heeft toegevoegd aan de overige twee die al sinds ruim een jaar mijn voet naar de verdommenis helpen.
Morgen moet ik mij weer melden bij mijn behandelend chirurg en dan maar hopen dat die er nog wat mee kan. Ik ben gelukkig nog steeds aan de antibiotica dus misschien blijft daardoor de gevreesde infectie weg, maar garanties, zo heb ik inmiddels geleerd, worden door mijn lichaam sinds enige tijd niet meer gegeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten